Albanië-Griekenland 2014.

   

   We zijn nog thuis.

Op 11 augustus vertrokken wij voor een reis naar Zuid-Oost Europa om de landen Albanië en Griekenland te bezoeken

Vooral Albanië was voor ons nog steeds een stille wens en daarbij wilden we ook wel weer richting de Peloponesos in Griekenland.

In Italië op Parking Lago Superiore in Fusine zouden Johan en Aria zich bij ons voegen om met z'n vieren de reis voort te zetten.

De eerste overnachting was in Schlüsselfeld,halverwege Würzburg en Nürnberg,op een reguliere camperplaats bij de Concordefabrieken. Nee,niet die van het supersonische vliegtuig maar van de grote en luxe campers. vooral vele Concordecampers stonden hier, waarschijnlijk voor reparatie en onderhoud.

De volgende ochtend vervolgden we onze reis, nadat we gratis broodjes hadden gekregen; wellicht een service van de Concordefabriek.Het ging richting München naar Salzburg. Het weer werd steeds slechter; geen zon en veel regen.

 We bleven overnachten  vlak voor de Tauerntunnel  bij een autobaanstation  van  de organisatie  Landzeit.

Van hier was het nog 147km. naar de camperplaats in Fusine. Hier kwamen we bij een zeer mooie camperplaats gelegen temidden van hoge bergen.

Het weer was ook hier vrij slecht.

Op zaterdag kwamen Johan en Aria. We konden de verdere reis voorbereiden.

 Vanaf deze plek maakten  we een leuke wandeling    langs de meren.

De camper van Johan en Aria had enkele mankementen.Onze route ging door Slovenië richting de Plitvicemeren en onderweg zouden we de Adriafabrieken in Novo Mesto kunnen bezoeken voor reparatie. Zo gezegd, zo gedaan. Na 2 uren was alles geregeld en gingen we naar Olje niet ver verwijderd van de grens met Kroatië.

  Op deze goed verzorgde camperplaats bleven we de  nacht.

De volgende ochtend vertrokken we richting de Plitvicemeren. We gingen 10 km verder naar de parkeerplaats bij Bistro Marina, waar we gratis konden staan. We  bleven hier 2 dagen.

 Op 19 augustus brachten we een bezoek aan dit  prachtige natuurgebied; we kunnen het een ieder  aanraden dit te bezoeken.

Via Sibenik en camping Menia, gingen we verder langs de zeer mooie kust van de Adriatische zee naar Dubrovnik. Een zeer toeristische plaats, die in de Balkanoorlog, in de jaren 80 van de vorige eeuw,nogal is beschoten en verwoest.

Vanaf camping Orasac, waar we 's avonds heftig onweer kregen, bezochten we op 22 augustus Dubrovnik. We gingen met de bus.

De stad Dubrovnik is geheel gerestaureerd,met geld van de Unesco.Opvallend is dat de horeca hier sterk is vertegenwoordigd; in verhouding tot de historische gebouwen te sterk. (jammer).

Langs de kust van Dubrovnik naar Albanië passeren we nog 2 landen t.w. Bosnië/Herzegowina en Montenegro. Deze landen behoren niet tot de EU, dus hier weer douaneperikelen.De reis langs deze kust is qua natuurschoon erg fascinerend. De tocht eindigde deze dag iets ten zuiden van het Sködermeer in Albanië in het plaatsje Bardullush. Het is 23 augustus.

 Deze camping, met de toepasselijke naam  Albania,wordt door een Nederlandse familie gerund.  Deze familie zet zich al jaren in voor het welzijn van  de  Albanese bevolking. Zelfs Omroep Max heeft hier  tijdens een bezoek geld gegeven. 

Maandag 25 augustus vervolgden we onze reis langs de Albanese kust naar een vrije camperplaats in Patok.

 Bij het restaurant zien we  hier een aantal  paalwoningen. Deze  woningen waren vroeger  voor het verpozen van de  partijbonzen, nu worden ze verhuurd.

De reis vervolgden we via de hoofdstad Tirana, erg vies en onverzorgd met zeer slechte wegen,naar de binnenlanden van Albanië richting het meer van Ohrid. Ook hier slechte wegen. Soms denk je wel eens als de camper er maar onbeschadigd uitkomt.

Aan het meer van Ohrid brachten we de nacht door op camping Peshku. We merken hier dat Albanië toch een land is, waar de kwaliteit van de nutsvoorzieningen niet optimaal is. De voltage van de stroom was zo weinig dat de koelkast het niet deed. Hier bleek ook dat we buiten de footprint van Astra-3 sateliet kwamen. De HD ontvangst van de televisie bleek hier niet mogelijk.

  De volgende dag brachten we in  het plaatsje Berja    een bezoek aan de warmwaterbaden.

Ter plaatse was het een grote chaos; er waren verschillende machines aan het werk; waarmee ze bezig waren en wat er gerealiseerd moest worden konden we niet waarnemen. In ieder geval niet als wegverbetering. Ook in dit gedeelte van Albanië waren de wegen van een erg slechte kwaliteit.

Op donderdag 28 augustus kwamen we weer aan de kust in het Zuid-Westen van Albanië.

 Vanuit hier reden we via een zeer gedateerd pontje langs alweer zeer slechte wegen naar de Griekse grens door naar een vrij grote camperplaats in Sagiada.

In Griekenland zouden we proberen een internet simkaartje te kopen; we waren immers vanaf thuis al verstoken van internet. Daarvoor gingen we naar de camperplaats Drepano Beach, vlakbij Igoumenitsa. Deze plek is zeer geliefd bij  camperaars die met de ferryboot gaan.

We gingen op de fiets naar de stad en kochten bij Wind (een Griekse provider) een data simkaart van 6 GB voor € 17,- voor 1 maand.

Via Amoudia, Lefkada en Mitikas gingen we op 8 september via een hele mooie brug over de Golf van Korinthe naar Patras; de poort van de Peloponesos.

We gingen eerst langs de Golf van Korinthe via een slechte weg, aangeduid als autobaan met tol, naar Diakofto. Hier wilden we op deze prachtige plek een paar dagen blijven . Vanuit hier gingen we met een treintje naar Kalavrita naar het  binnenland. 
 

 Zwemmen in zee bij Diakofto.

Het vervolg van de reis ging per camper via Kalavrita door een zeer mooi gebied naar de westkust naar de camperplaats Kastro Kilini.

Terwijl vrij camperen in Griekenland overal wordt toegestaan  kregen we hier van de politie een proces verbaal van €300,-  De Grieken zelf betalen een bekeuring niet, dus waarom wij  wel.

De Peloponesos kent eigenlijk 4 schiereilanden, ook wel vingers genoemd. Wij wilden alle 4 vingers rijden; ook al omdat we denken dat we hier in de Peloponesos niet weer terugkomen.(niet omdat het niet mooi is, maar we zijn er al enkele keren geweest).  Dit betekent dat we vrij vaak een camperplaats hebben langs de kust en dus aan het water. Regelmatig staan we dan ook aan een haven.

 Zo ook in Katakolo waar we zelfs een 2-tal cruise schepen zien binnen komen.

Op weg naar Pirgos Dirou bezoeken we aan het Kaiafa meer zwavelbaden, waar we ons heerlijk kunnen ontspannen.

Deze zwavelbaden worden hoofdzakelijk door "oudere"mensen bezocht; je mag niet langer dan een half uur in dit bad blijven.

In Pirgos Dirou, een prachtige camperplaats, waar je heerlijk kunt zwemmen en ontspannen blijven we en paar dagen en op 18 september gaan we de Mani in en staan in het plaatsje Kardamyli.

We vervolgen de reis naar het uiterste puntje van de Mani en komen in Porto Kagio; een verlaten plek.

 We staan links op de foto  en maken een mooie  wandeling.

De temperatuur valt hier tegen en het is er erg vochtig. De weg terug en verder gaat via een lange bergkam; ongeveer 10 km lang is het rijden in de eerste versnelling en soms in z'n 2.

We komen op een camperplaats in Kotronas en staan op de pier. Aan het strand kun je douchen. Over het algemeen is het "stranddouchen" nergens een probleem. Het water is altijd lekker warm.

Via Githio,waar aan de kust nog altijd een oud scheepswrak ligt, blijven we 2 dagen en  gaan dan door naar Monemvassia, waar we ook aan de pier staan. 'sNachts hebben we veel wind en zeewater; 's morgens gaan we eerst de camper afspoelen.

Aan de andere kant van Monemvassia ligt een hele mooie camperplaats; we staan er 2 dagen.

"s Avonds eten we heerlijk op een terras.

Vanuit hier steken we de volgende vinger door naar Agios Andreas, eveneens een mooie camperplaats aan de haven.

 

 Hier zien we een zeilschip stranden; de volgende dag  wordt die door 2 vissersboten vlot getrokken.

Na 3 dagen rijden we door naar Naphlion en verblijven 3 dagen op de camperplaats Karatona Beach.

We maken een leuke wandeling naar de stad Naphlion.

Overal zien we dat het toeristenseizoen bijna is afgelopen; steeds meer strandtentjes en restaurants zijn bezig op te ruimen.

Via Playa Metamorfosis komen we in het oude Epidaurus, (Archea Epidaurus). We staan aan de haven en zien met wat voor vis de boten binnenkomen.

 Soms hebben ze 3 van deze knapen in de kofferbak van de  auto liggen.

                                                          Aan deze haven is het ook goed toeven.

Op deze plek blijven we 5 dagen; vanaf hier zullen we zo langzamerhand de terugreis aanvaarden.

We vertrekken vanaf Archea Epidaurus op dinsdag 14 oktober en gaan naar een camperplaats even boven Korinthe.

In Griekenland overnachten we nog 1 keer en wel iets ten zuiden van Thessaloniki in het plaatsje Korinos; een leuke plek aan het strand. De volgende dag is het bewolkt en erg mistig. We vertrekken naar het Noorden.

We rijden door een eentonig landschap in Noord-Griekenland en gaan zo Macedonië binnen. In Nis, bij een erg in verval geraakt motel, overnachten we.

De volgende dag rijden we door Servië via nieuwe wegen en autobanen naar de grens met Hongarije. Eigenlijk dachten we door te kunnen rijden naar de camperplaats bij de Hongaars-Oostenrijkse grens, maar door een oponthoud van 2 uur bij de Servisch-Hongaarse grens moesten we overnachten op een parkeerplaats bij een Shell-station. Ook geen probleem.

De volgende 2 dagen reden we via Passau en Wertheim naar huis, waar we op 20 oktober onze parkeerplaats opreden.

Deze reis passeerden we in totaal de volgende landen;

Duitsland, Oostenrijk, Italië,Slovenië, Kroatië, Bosnië/ Herzegowina,Montenegro, Albanië, Griekenland, Macedonië, Servië, Hongarije, Oostenrijk en Duitsland.

De reis duurde  in totaal 10 weken.

                                               

      We zijn weer thuis.

De volgende reis,2014-2015, is overwinteren in Spanje.

                                         

xxx

xx

xxx