Italië--Puglia--2018

Zaterdag 11 augustus vertrekken we naar Italië. 

Vooral de streek in het zuiden heeft onze warme belangstelling; in dit geval gaat het om Puglia; ook wel de hak van Italië genoemd.

We zijn vroeg wakker; dus we vertrekken iets eerder dan gepland. Tegen kwart voor 8 rijden we. Het weer is prima. we drinken af en toe een koffie en zonder oponthoud en dus geen file komen we tegen 4 uur op de camperplaats in Kitzingen aan de A 7 iets ten zuiden van Würzburg. We zijn hier enige weken terug , toen we van de Romantische Strasse kwamen ook geweest. Een leuke camperplaats op doorreis. we hebben vandaag bijna 600 km. gereden (590).

Zondag 12 augustus. Na een goede nachtrust gaan we tegen half 9 weer op weg. We gaan via de A7 naar het zuiden. enkele weken geleden hebben we deze autobaan ook gereden. Nu echter hebben we een zeer slecht wegdek. Geen files en andere vertragingen.Aan de grens kopen e een autobaanvignet voor Oostenrijk en dan begint de ellende. We komen in een file met zeer langzaam rijdend verkeer. Het tegemoet komend verkeer is wel druk, maar kan goed doorrijden.

Na enkele kilometers zien we de oorzaak van de file naar het zuiden.

   Een hangloopbrug bij het plaatsje Reutte zorgt ervoor dat de automobilisten hiervoor meer oog hebben dan voor het verkeer.

   Deze brug is er alleen voor de toeristen die van de ene naar de andere kant willen lopen; puur voor hun plezier.

Als we de hangbrug voorbij zijn kunnen we weer vlot verder rijden. We betetalen de Brennerautobaan en 300 meter na de grens met Italië komen we op de geplande camperplaats. Hier is het een komen en gaan van Italiaanse campers; die hier boodschappen doen en vertrekken dan weer 

Maandag 13 augustus. Vandaag willen we eigenlijk niet zoveel rijden en een leuke camperplaats opzoeken. We toetsen Mantova in; een stadje ongeveer 30 km. tan zuiden van Verona. Bij aankomst blijkt dat er een markt is en niet zo'n kleintje. hierdoor is de camperplaats buiten bedrijf. Volgens de surveillanten duurt één en ander 5 dagen. Ze raden ons aan naar de stad te gaan. Bij het Palazzo Te kun je staan. Dit blijkt echter een mix-parking te zijn. geen probleem.

Ineke maakt wat foto's van de Palazzo.

Het paleis dateert van 1534, nadat de bouw 10 jaar heeft geduurd. Nu doet het dienst als museum. Er zijn voornamelijk fresco's en een collectie Mesopotamische kunst. Om binnen te gaan hebeen we geen zin in.

De prijs is echter ook vrij hoog voor   € 16.

's Middags lopen we naar het stadje; tegen half 5 is het niet meer zo heet.

Mantova. De culturele hoofdstad van Italië in 2016. Samen met Sabbionete staat deze stad op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. De stad is omgeven door een drietal meren. Het bijzondere is dat in deze meren lotusbloemen in het wild groeien. Dit is de enige plek in Europa aar dit zich voordoet 

Mantova staat vol met prachtig kunstwerk en oude gebouwen.

   Op het centrale plein, het  Piazza Sondello,   waar een kleintje  pils € 3,50 kost, staat het   monumentale Palazzo Ducale. Tegenwoordig   een museum met onder anderen werken van de   Hollandse meester Rubens.

Tegen half 7 zijn we terug bij de camper, waar ik na het eten de website ga bijwerken. Bij dezen.

We hebben vandaag 290 km. gereden. Tot de grens met Italië is het precies 1000.

Dinsdag 14 augustus. Vertrek uit Mantova via Moderna en Bologna op de autostrada naar Rimini. Enkele kilometers zuidelijk van Rimini verlaten we deze snelweg.Onze Telepass sensor heeft geweldig gewerkt. Bij tolwegen kunnen we zo door het poortje en bij het verlaten hiervan ook. We hoeven zelfs niet te stoppen. De kosten worden automatisch afgeschreven. Dit systeem hadden we al voor Frankrijk. Die we nu hebben geldt niet alleen voor Frankrijk maar ook voor Spanje, Portugal en Italië. Hoe gemakkelijk wil je het hebben. Na ongeveer 240 km. te hebben gereden komen we op de camperplaats bij het plaatsje Cattolica, 15 km. ten zuiden van Rimini. Hier blijven we 2 nachten en gaan dan vanaf donderdag de "kuststrook verkennen". 

In de nacht van dinsdag op woensdag regent het 's nachts enige tijd. Het weer is soms wel bewolkt dan weer vrij zonnig en boven de 30 graden ; het doet wat benauwd aan.

Donderdag 16 augustus. De temperatuur is constant . We hebben een aantal camperplaatsen uitgezocht en gaan stuk voor stuk kijken of ze geschikt zijn. In Fano komen we langs een zeer drukke kustweg langs de zee. De c.p. heeft nog enkele plaatsen. Het lijkt ons niets.We rijden verder naar Seningallia ongeveer 15 km. voor Ancona. We vinden deze c.p. mooi langs het strand. Wel vlakbij een strandweg en een spoorlijn.

   Je kunt niet alles hebben. 

  We vinden een leuk plekje met schaduw. Dat   laatste is een "must" De temperatuur is boven   de 30 graden en er waait een heerlijk   zeewindje. 

Zoals gezegd zijn we vlakbij Ancona. De streek waar we uiteindelijk naar toe gaan is Puglia,  Op het kaartje rood aangegeven. Het is de hak van Italië.

Bekende plaatsen hier zijn Bari en Brindisi. Vanuit beide steden als ook vanuit Ancona vertrekken er ferryboten naar o.a. Griekenland.

Vrijdag 17 augustus. Vandaag willen we naar Loreto; een plaats ten zuid westen van Ancona. Vanuit hier willen we een tocht naar het binnenland maken. In Loreto willen we de basiliek bekijken.

   Reeds van ver zien we op een heuvel de   basiliek. We vinden de camperplaats dicht onder de kerk.   

 De c.p. ligt er geweldig; vanuit hier is het een paar minuten lopen naar boven.

Vanuit de camper hebben we een prachtig uitzicht over het dal. 

We blijven hier tot morgen en kunnen rustig de basiliek bezoeken.

De basiliek van Loreto.

De basiliek van het Heilige Huis (Casa Santa). Een katholiek bedevaartsoord. 

Het verhaal gaat dat de Engelen in 1291 het Heilig Huis, waar Jezus is opgegroeid, op een wolk naar Dalmatië brachten. Hier deden deden zich volgens  bronnen  verscheidene mirakels voor. In 1294 brachten de Heilige Engelen het Huis naar een woud bij Recanati. Deze plek wordt Loreto genoemd. Sindsdien stroomden er bedevaarders naar het Heilig Huis om Maria te vereren.

Binnen is de basiliek zeer somber; er is geen sprake van pracht en praal. 

Een basiliek is in de Rooms Katholieke Kerk een eretitel voor bijzondere kerkgebouwen, in dit geval vanwege het feit dat de kerk een bedevaartsoord is. Een en ander staat dus los van de architectonische vorm.

   Het kaartje geeft aan waar wij ons op dit moment bevinden.

 De route die we gaan rijden is met rood aangegeven.

 Rechtsboven ligt Ancona.( staat er net niet op).

Zaterdag 18 augustus. Vertrek uit Loreto. We gaan de route via het binnenland rijden. De eerstvolgende plaats is Recanati. We rijden wel naar de binnenstad maar kunnen de camper nergens kwijt; het is er erg druk; er is markt. We rijden door naar San Firmano. In dit plaatsje vinden we een camperplaats. Het is er erg stil en we staan in de volle zon. We rijden door naar Monte Lupone.

Het is er vrij stil en we hebben geen schaduw. Hier gaan we lopend de binnenstad in. Opvallend is dat er zoveel is gerestaureerd. Dit zien we op deze trips door het binnenland regelmatig dat de oude gebouwen in zeer goede staat zijn. 

We rijden door naar Monte Cosaro. Hier is de parkeerplaats zo schuin dat we hier niet blijven. Als we weer verder rijden vinden we dat we met open ramen een betere verkoeling hebben. He is buiten erg warm. We rijden richting Pedaso en hier genieten we onderweg van prachtig natuurschoon en mooie vergezichten.

   We komen in het plaatsje Altidone. Hier   vinden  we een mooie plek om te overnachten.

  Vlak bij de camperplaats is een plaats waar de oudere mannen een bepaald spel spelen wat heel veel op jeu de boules lijkt. Het heet Bocce. De Nederlandse naam is koersbal.

We gaan al vrij vroeg naar binnen; er zijn hier nogal wat vliegjes. Ook niet erg ; op de t.v. is er het Prinsengrachtconcert.

Wat opvallend is de laatste tijd dat er een zeer constante maar warme temperatuur is; die wel wat benauwd aandoet. Het is vak tussen de 30 en 35 graden.

   Zondag 19 augustus. Lekker rustig geslapen.   De c.p. was 's avonds echter vol met auto's; er   was een festival o.i.d. in de buurt. We hadden   geen lawaai of ander overlast.  

 De rit van vandaag gaat weer door het binnenland en we genieten van prachtig natuurschoon. De geplande camperplaats hebben we niet gevonden. Een brug was uit de route. De weg was gestremd.

In het plaatsje Moresco drinken we koffie en bekijken een aantal gebouwen.

  Bekend hier is de 7-hoekige toren.

 De bedoeling hiervan was om het inslagen van kanonskogels te voorkomen. Men hoopte dat ze op deze toren zuoden afketsten.

We rijden naar een betaalde camperplaats. Het is overal te druk om vrije plaatsen te zoeken. We zijn nu in San Benedetto del Tronto; Een stadje aan de kust tussen Pescara en Termoli.

Maandag 20 augustus. Op deze camperplaats en ook in dit stadje was verder voor ons weinig te beleven. Nadat we de verzorging hebben gedaan; w.c. legen; schoon water tanken en vuil water lozen gaan we weer verder. We volgen aanvankelijk de nationale weg SS 16 en doen boodschappen bij de Lidl. Omdat het op deze nationale weg erg druk is; we rijden constant in de file, volgen we de autostrada.Deze verlaten we bij Marina di San Vito. Dit is de kust van de Trabocco's; we zien er vele.

De meesten doen nu dienst als restaurant; of ze nog werken, betwijfelen we; wellicht enkelen.

Een Trabocco is een typische oude machine uit de visserij en zien we voor de kust van Molise en Abruzzo. De kunst was door het laten zakken van het net zoveel mogelijk vis te vangen bij het ophalen hiervan.

Via de SS16 komen we op de camperplaats vlakbij de kust--Valle Caterina. Een plaats vlakbij Lanciano enkele km's ten noorden van Vasto.

Voor het eerst maken we kennis met de zee. Het is erg verfrissend even te zwemmen. Later op de middag smaakt een Italiaanse rode wijn ons goed. 

Dinsdag 21 augustus. Ook nu is het weer goed op temperatuur; om 10.00 uur al 30 graden met een wolkenloze hemel.Vandaag blijven we op deze camperplaats; tot hier is het vanaf huis 2000 km.   's Middags willen we gaan fietsen, maar je bent al vrij snel op de drukke SS 16; dat doen we dus niet.  Op het eind van de middag even weer afkoelen in de zee. Op de camperplaats wordt het steeds drukker. Lopen de vakanties ten einde?

Woensdag 22 augustus. Vandaag rijden we richting Lesina.

  Het blauwe bolletje geeft aan waar we nu zijn. De plaats in de buurt heet Lesina en ligt aan een meer en aan de zee.

 We blijven hier morgen ook op deze plaats.We willen hier wel even fietsen, waarschijnlijk kan dat.

Op de "grote kaart "zie je waar we ons in Italië bevinden.

Langzamerhand naderen we de hak en dus Puglia.

Vanmiddag hadden we nog een klein brandje langs de snelweg. Er was niemand nog aanwezig maar er stond al een boom goed in de brand. Was dit het begin van een grotere. Jammer we konden niet zo snel een foto maken.

Woensdag 22 augustus. We installeren ons op de camperplaats San Elia in het kleine plaatsje Gargano Blu. Op donderdag blijven we hier ook nog en fietsen 's middags richting Rodi Garganico. Even de camperplaats voorbij Staat de Torre Mileta

Dit is een toren uit de Aragonetische tijd (1500-1600) Deze toren is een onderdeel van de verdedigingslinie. Aan de zijkant staan er nog de oude kanonnen.

Onderweg drinken we een cappuccino. terug op de c.p. genieten we van de zon. Het blijft onveranderd warm.

We luieren vandaag.

's Avonds kunnen we nog genieten van een spectaculair vuurwerk. Zoals in de meeste zuidelijke landen wordt een vakantieperiode met vuurwerk afgesloten.

Zo ook hier. Het beeld geeft echter niet het spectaculaire weer.

Vrijdag 24 augustus gaan we weer verder.

  De weg die we rijden gaat het eerste deel   langs de zee en een groot meer. Hier rijden we   over een brug en Ineke fotografeert vanuit de   auto het meer.  Op bovenstaand kaartje zien we nog net het meer.

 De rit gaat voor een deel door bergachtig gebied en we zien dan ook weinig van de zee.

We zoeken in Vieste een plaatsje op één van de vele camperplaatsen. Al vrij snel zoeken we verkoeling in de zee. 

Zaterdag 25 augustus. We gaan op de fiets naar Vieste. Vooraan in de stad staat een merkwaardige rots.

 De naam van deze rots is Pizzomunno hetgeen reuzenei betekent. Dit beeld kom je in   reisgidsen vaak tegen.

Vieste is het toeristisch centrum van de streek Gargano.Het is er op dit moment gezellig druk. De vakantie is hier goed merkbaar.

Vooral de oude binnenstad is erg bijzonder: "Centro Storico". Om hier te komen moeten we op de fiets wat klimwerk verrichten. Het centrum kent vele nauwe straatjes met evenzovele restaurantjes. Een groot gedeelte van de stad is gebouwd op krijtrotsen. Langs de kustlijn vind je vele grotten waar je per boot in kan gaan.

Langs het prachtige zandstrand vind je vele eettentjes. Ook hier is het op dit moment erg druk.

  Het eind van het zandstrand wordt gemarkeerd   door een rotsfiguur.

  Hieraan is de naam "Delle Sirene" verbonden.

Zondag 26 augustus.  Vandaag rijden we richting Puglia. Het eerste deel gaat door "laagheuvellandschap"; het is een prachtige route.

Na 40 km. wordt het allemaal vlakker. we rijden tot Barreta waar we een plaats vinden aan een strandweg. Ook hier weer vele dagjesmensen. We staan vlakbij een Italiaanse camper. Deze Italiaan wil ons graag informatie over Puglia geven; we nemen het dankbaar aan en kunnen zeker ons voordeel ermee doen. De conversatie gaat in het Engels; hij had enige tijd in Wales gewerkt.

Ontroerend hoe graag Italianen je informatie over hun land willen geven.

Morgen zoeken we een plek in de buurt van Bari. Deze stad willen we beter leren kennen.

Maandag 27 augustus. Tegen half 12 komen we in Bari. De camperplaats ligt op een afstand van 4 km. van het oude stadscentrum. We rijden de laatste dagen maar weinig kilometers per dag; ook vandaag leggen we slecht 50 km. af. Tot nu toe reden we 2400 km.

's Middags gaan we op de fiets naar het oude centrum.

De binnenstad kent zeer vele erg nauwe straatjes. We zien veel restaurants en kleine eetgelegenheden.Hoewel de binnenstad niet erg groot is vindt je er wel meer dan 40 kerken.

De bekendste kerk is de basiliek van San Nicola of te wel Sinterklaas. Hij werd in Turkije geboren (Myra) Ook is hij daar gestorven, maar zijn overblijfselen zijn gestolen en naar Bari overgebracht. Bari kwam later in handen van de Spanjaarden, vandaar waarschijnlijk dat Sinterklaas in de verhalen uit Spanje komt.

 Van de kist waarin de beenderen van San  Nicola zijn vervoerd vanuit Turkije liggen in deze  vitrine nog wat overblijfselen.

  Een andere bekende kerk is San Gregorio waar de huidige paus een bezoek bracht.

 .

Hoewel Bari eigenlijk niet als toeristisch oord bekend staat zie je vele toeristen uit verschillende landen. Tegen 5 uur waren we terug bij de camper.

Dinsdag 28 augustus. We verlaten Bari; de oude havenstad. Nu echter met moderne voorzieningen voor de recreatievaart en voor de ferryboten naar Griekenland, Kroatië, Albanië en Montenegro.

Bari, de stad met 330.000 inwoners, waar ook vele cruiseschepen aanleggen. 

We rijden naar Alberobello. Deze plaats ligt in de Valle d' Itria.  Een liefelijk dal tussen Bari, Brindisi en Taranto. In deze vallei zien we ontelbare huisjes (men zegt ongeveer 1400), die met behulp van platte brokken kalksteen zijn gebouwd. Deze huisjes, genaamd Trulli, hebben hun oorsprong vanuit Turkije.

De reden om deze huisjes zo te bouwen ontstond in de 15e eeuw. Het was om de belasting van de koning te ontduiken. De puntdaken van de Trulli zijn gemakkelijk uit elkaar te halen. De koning wilde namelijk niet dat er cement werd gebruikt. Kwam er een inspecteur van de koning werden de daken snel verwijderd. Zodoende hoefden de mensen geen belasting te betalen.

Tegenwoordig staat het Truli-dorp op de Erfgoedlijst van de Unesco. Het wordt economisch "uitgebuit". Van het oorspronkelijke is op deze manier niets meer over.

Tegen 3 uur rijden we naar een camperplaats bij Cozze aan de zee. Deze plaats ligt  t.z.v. Bari iets boven Monopoli.

We hebben een prachtig uitzicht.

De volgende ochtend tegen kwart voor 7 legt Ineke een zonsopgang vast. 

Het is dan donderdag 30 augustus. Eerst gaan we naar de Lidl en daarna naar de Fiatgarage voor het herstellen van de problemen met de ruitenwissers. Hoe kun je het met dit weer bedenken. Het motortje wordt vervangen. Daarna rijden we door in  richting Brindisi.

We zijn nu 3 weken op reis en 2600 km. verder. We zitten ongeveer 50 km. ten noorden van Brindisi. Vanaf Rimini tot hier hebben we, op 2 leuke uitstapjes naar het binnenland, steeds de kust gevolgd. Deze kust was zeer toeristisch en de vrije camperplaatsen waren er eigenlijk niet. Om een stad te bezoeken gingen we dan op een betaalde "parkeerplaats". Uitstekend om snel de binnenstad te bereiken. 

Dit gedeelte van de kust vonden we als strand niet geweldig.

Na Bari vonden we meer en vaker vrije camperplaatsen; veelal direct aan zee. Dit is toch eigenlijk wat wij zoeken.

Op dit moment staan we op de camperplaats in Monticelle op een geweldige plek

We kunnen 's avonds lang buiten zitten en genieten van de ondergaande zon.

Vrijdag 31 augustus. Het weer is geweldig; we hebben hier aan zee een lekker verkoelend windje. Het is in de schaduw zo rond de 30 graden. Regelmatig komen hier Italianen met hun bootjes op een aanhanger. Velen gaan vissen; of ze ook iets vangen hebben we niet waar kunnen nemen. Anderen komen voor een frisse duik. Ook wij gaan in zee; lekker om af te koelen.

We plannen de reis voor morgen. In het weekend willen we de stad Lecce bezoeken. Morgen zien we of we hiervoor een goede camperplaats kunnen vinden.

Zaterdag 1 september. Zoals gepland gaan we naar Lecce; een rit van zo'n 75 km. Het gaat bijna helemaal over goede vierbaanswegen. De ingetoetste camperplaats in het centrum van de stad is moeilijk te vinden. Na enig heen en weer rijden lukt het. We reserveren voor 5 uur parkeertijd.

Lecce is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en de Barokstad van Italië. Vooral in de 17e en de 18e eeuw werd er veel in deze barokstijl gebouwd.

  Uit de Romeinse tijd dateert het Amfitheater in   het midden van de stad.

 Tot op de dag vandaag zijn de opgravingen nog   niet voltooid. Het probleem is dat erop de oude plaats nieuwe gebouwen zijn verrrezen.

Bij één van de toegangspoorten en tot het oude centrum staat deze zeer opvallende Obelisk. Acnter dit monument ligt het oude centrum.

In de autoluwe, zeer nauwe straten van het centrum vallen de prachtige facades van de gebouwen op.

Vooral de Basilica di Santa Croce is één van de barokjuwelen. Helaas staat ook dit gebouw in de steigers; de kleden geven een indruk van de werkelijkheid. De bouw van de kerk zelf duurde 150 jaar

Een ander opvallend gebouw is de Cathedraal van de Heilige Maria ten Hemelopneming.

Vooral binnen in de kerk is de barokke vormgeving duidelijk te zien.

De barok is een Europese stijlperiode die aan het begin van de 17e eeuw in Italië tot ontwikkeling kwam en tot in de eerste helft van de 18e eeuw voortduurde en die zich kenmerkt door overdaad aan vorm en heftigheid van gevoelsuitdrukking. Er is een onderscheid tussen de vroeg-, hoog-, en laat barok. Deze laatste wordt ook wel Rococo genoemd. We zien de barok niet alleen in de architectuur, maar ook in de schilderkunst, de literatuur en de muziek.

Lecce is zeker de moeite waard om te bezoeken. Een nadeel is echter wel dat er heel veel is "samengepropt"op een klein oppervlak, waardoor veel gebouwen wat minder tot hun recht komen.

Tegen ruim 3 uur waren we op de camperplaats in San Cateldo, 10 km. ten oosten van Lecce aan de kust.

Ook hier hebben we weer een mooie plek. We blijven hier een dag.

We vertrekken vanaf hier op maandagmorgen en gaan richting het zuiden.

  De plaats waar we uiteindelijk willen komen ligt helemaal in   het uiterste puntje van Puglia; dit gedeelte wordt Salento   genoemd. Met als grootste plaats San Marina di Leuca. We volgen de rode weg vanaf  San Cateldo. Ondertussen kijken we steeds of we mooie vrije plekjes zien   waar we eventueel nog een nacht kunnen blijven staan.Dit lukt   echter niet. De plaatsen zijn ons over het algemeen niet mooi   genoeg.  Ook valt op dat er nog veel toeristen zijn.

We komen op de camperplaats in Leuca. We zoeken ons een leuk plekje en gaan de omgeving verkennen.

We lopen naar de vuurtoren; we moeten een trap op wat hier op de foto is te zien. In totaal moeten we 283 treden naar boven. Vanaf daar heb je en goed uitzicht op de haven. In de verte zie je Punte Ristola. Hier komen de Adriatische en de Ionische zee samen. Morgen zullen we deze plek iets nader bekijken.

Dinsdag 4 september. We besluiten vandaag nog hier te blijven. Er kan dan even een was gedaan worden en wat kleine onderhoudsactiviteiten aan de camper o.a. even wassen. Het aantal gereden km. bedraagt precies 2800. Vanaf huis naar het zuidelijkste puntje van Puglia of zoals het eigenlijk hier heet Salento is een hele reis. Zoals gisteren vermeld heet deze punt Punte Ristola. Met de camper kun je er niet komen; we gaan op de fiets.

De punt bovenaan is de Punte Ristola. Op de rechter foto zien we dan links de Adriatische zee en rechts de Ionische zee. Het verhaal gaat dat de ene kant blauw is en de andere groen en dat hier op deze punt de beide kleuren in elkaar overgaan. Het zal waarschijnlijk een gerucht zijn.

  Vanaf de punt zien we de stad en de vuurtoren.

 Vroeger stonden hier alleen maar dure huizen   van rijke mensen die  kwamen alleen in de   zomer. De huizen moesten wel het hele jaar   bewaakt worden. Deze bewakers bouwden hier   hun woning en op deze manier is Leuca   ontstaan.

DRAMA IN PUGLIA.

Het is ons eerder opgevallen, maar in het zuidelijke deel des te meer: de erbarmelijke staat van onderhoud van de olijfbomen. Sinds een tiental jaren hebben deze bomen last van een bacterie, die tot nu toe niet te bestrijden is. Hierdoor is de totale olijfproductie sterk teruggelopen. Puglia is normaal gesproken goed voor 40% van de totale Italiaanse productie. Het aantal olijfbomen in dit gebied bedraagt 60 miljoen; waarvan de meesten ouder zijn dan 100 jaar.  Maatregelen om de staat van de bomen te bestrijden en de bacterie uit te roeien hebben mede door de "laksheid"van de Italiaanse regering niets opgeleverd. 

Woensdag 5 september. Eigenlijk kunnen we zeggen dat we weer op de terugreis zijn; we gaan immers aan de westkant van Puglia weer naar het noorden. We proberen zoveel mogelijk langs de kust te rijden. Op deze manier hopen we een leuk plekje te vinden. Na even zoeken vinden we er één in Torre del Pizzo; ongeveer 10 km. t.n.v. Gallipoli. Opvallend is dat er in de plaatsjes die we passeren minder toeristen zijn. Zo ook op deze camperplaats. Bij het strandtentje is men al druk bezig alles op te ruimen. Op het hek staat "Tot volgend jaar". 

Nu we weer aan de westkust van het schiereiland zitten kunnen we ook de zon weer in het water zien schijnen.

EEN DAGJE STRAND.  

Donderdag 6 september.  We zitten hier aan de Baia del Pizzo; zoals gisteren al gezegd iets ten zuiden van Gallipoli. Zandstrand en kleine rotsen wisselen elkaar af. De baai maakt deel uit van het natuurpark Parco Naturale Isola de Sant ,Andrea. Het water is prachtig blauw en kraakhelder; vooral bij de rotsen. We staan met de camper naast de ingang van dit park. Voor een heerlijke verkoeling is het prachtig. We maken er dankbaar gebruik van en zitten van 10 tot 3 uur aan het water. 

  De kust van de Ionische zee, vooral in Puglia is eveneens   bekend van de vele grotten in de kalksteenrotsen, die   bereikbaar zijn via de zee.

 Vandaag is het rustig op het strand; je kunt merken dat de   vakanties minder worden.

Vrijdag 7 september. We zoeken vandaag een plaats om het weekend over te staan. Een aantal camperplaatsen keuren we af; ze zijn niet geschikt om langer te staan. Uiteindelijk komen we in Punta Proscecuitto terecht; ongeveer 60 km. ten zuid-oosten van Taranto. De camperplaats is netje en de beheerster erg vriendelijk.

,s Middags gaan we voor de verfrissing nog even  de zee in.

 We hebben een leuk uitzicht. Later op de dag   krijgen we onze eerste regen van deze reis. Het   stelt niet veel voor. Tegen de avond vertrekken vele campers; allen Italianen. Wij zijn trouwens de enige buitenlanders.

Zaterdag 8 september fietsen we naar het volgende dorpje; kopen hier wat brood. Het meest markante is de verdedigingstoren de Torre Columnia.

De rest van de dag lezen we en gaan naar de zee. In de loop van de dag komen er wat campers bij;het is anders erg rustig. 

Over het algemeen blijft het weer erg warm; steeds boven de 30 graden. Er is wat meer bewolking. Hetgeen ons erg welkom is. 

Zondag 9 september. We blijven hier op deze plaats; we willen nu niet meer naar een andere plaats; het is weekend dus veel Italianen bij de weg en aan het strand.

Maandag 10 september.  We hebben de bedoeling een deel door het binnenland te rijden naar Grottaglie, de keramiekstad.. De parkeerplaats , die ook als camperplaats wordt gebruikt. is voor een deel afgesloten wegens werkzaamheden. We kunnen de camper nergens kwijt. Van de keramiekstad zien we dus niets. Jammer!

We vervolgen onze weg en willen in Massafra de pelgrimskerk Madonna della Scala bekijken.

 Wat schetst onze verbazing. Alles is in verval;   de hekken zitten op slot en de plateaus en   gebouwen zijn sterk verwaarloosd. Ook hier   weer . Jammer!  

Onderweg zien we het begin van wat een bosbrand zou kunnen worden.

Men blijft bermen wegbranden. Onbegrijpelijk!!

We rijden naar de zee en gaan naar de camperplaats in Marina di Gimosa, waar we nog heerlijk in zee kunnen.

 De zee is hier heerlijk en het strand is erg mooi;   goudgeel zand.

 Er zijn weinig mensen; de vakantie is voorbij.

Dinsdag 11 september. We zijn een eindje verder gereden en staan nu aan het strand in Casinello.

  Op het linker kaartje zien we Puglia   rood   gekleurd en op de linker het   kaartje iets   gedetailleerder. Het blauwe   rondje is de plaats   waar we enkele   dagen geleden waren, nu zijn we iets   verder door de bocht. In de   bocht ligt   Taranto; wij zitten ongeveer 80   km   verder. De "inham" heet de Golf van Taranto   

Morgen zijn we van plan de doorsteek te maken naar de westkust. Dan zullen we een iets actuelere kaart geven.

Woensdag 12 september. We rijden nog een aantal km's naar het zuiden en nemen dan de weg naar de autostrada A3; die gaat van Salerno naar Reggio di Calabria. We nemen de richting Salerno. Bij Pertosa willen we de grotten bezoeken; ook hier heeft het verval toegeslagen. We komen er via een zeer heuvelachtige weg met een aantal hoogteverschillen van 15%. We besluiten door te rijden ook vanwege het feit dat er geen parkeergelegenheid is voor campers. We zoeken de camperplaats bij de Mozzarellaboerderij in Paestum. Hier hebben we enkele jaren terug ook gestaan en is ons zeer goed bevallen; we staan tussen de olijfbomen.

De camperplaats ligt direct tegenover de archeologische opgravingen.

Donderdag 13 september. We fietsen naar Agripoli een route langs de kust. Op een terrasje aan het strand drinken we een cappuccino.

 Om een indruk te krijgen waar we nu zijn. De blauwe   cirkel geeft de plaats aan. Het ligt dicht onder Salerno en   de afstand tot Napels is ongeveer 80 km.

 We zijn gisteren van de oostkust naar de westkust   gereden. We hebben Puglia dus verlaten.

PAESTUM. Is de klassieke Romeinse naam voor Poseidonia; een belangrijke stad in het oude Magne Graecia; het in de oudheid door de Grieken gekoloniseerd gebied in het zuiden van Italië.  Het zijn indrukwekkende ruïnes, die voor een groot deel intact zijn gebleven

Links zien we de Basiliek die gewijd is aan de godin Hera, de vrouw van de oppergod Zeus.

Rechts is de tempel van Poseidon; de god van de zee. Paestum lag vroeger immers aan zee. De oude naam van deze stad was dan ook Poseidonia; dit verklaart dus de naam van de tempel

Zaterdag 15 september. Vandaag willen we een bezoek brengen aan de stad Caserta. Deze stad is zeer bekend vanwege het enorme paleis dat in de 18e eeuw is gebouwd voor de koningen van Napels. Caserta ligt 30 km. ten noorden van Napels. Het is de hoofdstad van Campanië en heeft 85000 inwoners. 

Het Koninklijk Paleis is gebouwd in opdracht van koning Karel Vll van Napels. De architect was Luigi Vanvitelli, een zoon van de Nederlandse schilder Casper van Wittel. Het paleis heeft 1200 kamers verdeeld over 5 verdiepingen.

De tuin heeft een lengte van 3 km. In het achterste deel ligt de waterval Cascato di Diana. ( Diana is de godin van de jacht).

Tussen 1780 en 1861 was dit paleis woon- en werkpaleis van de koningen van Napels. Het gebouw met de tuin staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het is vermoedelijk het grootste gebouw dat in de 18e eeuw in Europa is gebouwd in de toen bekende Barok-stijl. De totale bouw heeft 20 jaar geduurd.

Deze plek voor het paleis werd gekozen omdat Napels zelf aan zee ligt en vaak werd overvallen vanuit zee. Daarnaast was de bosrijke omgeving een prachtig decor voor een dergelijk bouwwerk.

Dit paleis was een teken van grootheidswaanzin. Het idee werd overgenomen van Versailles; doch veel groter uitgevoerd. In vergelijking: Versailles heeft 20 zalen en dit paleis meer dan 40.

Verwarring.  Het is soms heel verwarrend wat de exacte namen van de goden zijn. Dit ligt aan het feit dat één en dezelfde god nu eens met de Romeinse  en dan weer met de Griekse naam wordt genoemd. Zo is bv. de god van de zee Neptunus een Romeinse naam, terwijl dezelfde god in het Grieks Poseidon wordt genoemd. De Griekse oppergod Zeus wordt in de Romeinse Mythologie Jupiter genoemd

Mijn voorkeur gaat uit naar de Griekse naam. Uit de mythologie blijkt dat zij in die tijd de grootste veroveraars waren. De Romeinen namen vele goden over uit andere culturen.

In het bovenstaand verhaal komt dat goed tot uiting in het verhaal over Paestum. De Grieken waren hier de kolonisten en noemden hun nederzetting Poseidonia. De Romeinen veranderden dat later. 

Zondag 16 september. We gaan op weg naar Tivoli; een plaats met nogal wat archeologische opgravingen. De stad ligt ten noord-oosten van Rome; het is gebouwd op een heuvel. We moeten wat klimmen. Onderweg is het al heel druk en in de stad kunnen we de camperplaats niet bereiken. Tevens is er daar markt. Er is zoveel verkeer in de stad dat er geen parkeerplaats meer is; dus zeker niet voor een camper.

Wat is wijsheid. We toetsen de plaats aan het meer van Trasimeno in. Vanaf de autostrada A1 rijden we 20 km. over een zeer slechte weg. In de plaats Castiglione dei Lago vinden we een leuke plek met uitzicht op het meer.

  We staan grotendeels onder bomen; dus geen   t.v.-ontvangst.

 De grote toeristendrukte lijkt voorbij.

 Het meer ligt 15 km. ten westen van de stad   Perugia in de Italiaanse regio Umbrië. 

 Het meer ligt op 258 meter boven de zeespiegel. De oeverlengte is 57 km. Vanuit de oudheid is deze streek bekend van de veldslag tussen Hannibal en de Romeinen zo rond 200 jaar voor Christus.

Ongemerkt zijn we al een heel stuk noordelijk. Vanaf hier is het 1500 km. naar huis.

Morgen gaan we de stad verkennen; het blijkt de meest toeristische stad aan het meer te zijn.

Maandag 17 september. Eerst doen we boodschappen bij de Lidl. Ja, waar vind je deze winkels niet. 's Middags willen we fietsen, maar de weg rond het meer gaat hier direct al een stuk het binnenland in. Via drukke wegen rijden doen we niet. De rijkunst van de Italianen is niet de onze. Het probleem is dat je moeilijk hun gedrag kan inschatten en dat ze daarbij ook nog hun eigen regels maken.  

 Het blauwe rondje geeft aan waar we ons bevinden.

 Iets links onder dit rondje ligt Rome.

We gaan naar de binnenstad- centro storico. en bezoeken de plaatselijke kerk.

De kerk heeft de naam Santa Maria Magdalena. 

De binnenkant is prachtig gerestaureerd.

Kort nadat wij binnen waren was er een

uitvaart. We zijn maar niet gaan kijken.

  Vanuit het centrum heb je een mooie doorkijk   met op de achtergrond het meer.

 Opvallend was dat er hier nogal wat bezoekers   waren, terwijl het in de stad zelf uitgestorven   was.

Dinsdag 18 september.  We blijven nog een dag aan het meer; de laatste niet -reisdag.. We hebben lekker geluierd.

Woensdag 19 september.  We vertrekken tegen 9 uur en willen tot in de buurt van Parma rijden. We zoeken en vinden een camperplaats in Fontanellato; een 30-tal km's voorbij Parma. Het is een camperplaats in een authentiek stadje met een zeer leuk centrum.

We brengen een bezoek aan het kasteel van de familie Sanvitale, die leefde in de 16e eeuw. De burcht is zeer goed onderhouden en is het centrum van   het plaatsje. 's Avonds eten we in een gezellig restaurant vlakbij de camperplaats.

Vandaag reden we iets meer dan 300 km. In totaal hebben we nu ruim 4000.

ITALIË aug/sept. 2018. 

Tijdens deze reis hebben we veel bezienswaardigheden gezien. In Puglia hebben de Grieken in het verleden veel cultuur gebracht. Menig archeologische opgraving hebben we bekeken. Elke keer waren we zeer onder de indruk van de vroege zeer hoogstaande levensstandaard. Verbaasd , als we nu zien wat er in de huidige samenleving van over is.

Al met al heeft de natuur op zich niet zo'n indruk op ons gemaakt. Vooral de kust vanaf Rimini naar het zuiden kon ons niet zo bekoren. Ging je echter het binnenland in, dan was het direct anders; vele stadjes met een authentieke oude binnenstad.

De westkust van Puglia heeft mooie zandstranden met hier en daar vrije camperplaatsen. De zee is hier vrij rustig en erg schoon.

We hebben in deze 6 weken een leuke reis gemaakt naar het zuiden van Italië en zoals gezegd veel gezien  Het was de moeite waard.

Donderdag 20 september . Vandaag een reisdag. We komen op de camperplaats Heitersheim in Zuid-Duitsland. Een 30 km. ten noorden van Basel.

Vrijdag rijden we naar Dillenburg; in totaal ongeveer 350 km.. Op het laatst krijgen we een fikse regenbui; daarnaast wordt er veel aan de weg gewerkt. Dus het houdt wat op. Tegen 3 uur komen we op de camperplaats. Het is een mix-parking met 8 gereserveerde plaatsen voor campers.

Dillenburg, de plaats met en burcht aan de rivier de Dill, is een plaatsje langs de Sauerlandautobaan. Het stadje dankt zijn welstand aan de mijnbouw, hoogovens en tabaks-en leerindustrie. Het belangrijkste historisch monument is slot Dillenburg; het voorvaderlijke kasteel van het huis van Nassau.

Willem van Oranje is er geboren en de moeder Juliana van Stolberg (1506-1580) heeft er jaren gewoond. De relatie met ons koningshuis is eveneens dat Wilhelmina haar dochter Juliana heeft genoemd. De toren op de rechter foto is de Wilhelmsturm. De oude binnenstad heeft vele vakwerkhuizen.

Vrijdag 22 september. De afgelopen nacht is het heel koud geweest; dit zijn we echt niet meer gewend. De temperatuur van vannacht was ver beneden de 10 graden.

De laatste etappe ging verder over de Sauerlandroute; een prachtig gebied. Te vaak waren er vertragingen door wegwerkzaamheden. Vooral bij de aansluiting van de A 45 naar de A 31. Het laatste gedeelte op de A31 kregen we een fikse bui; zeer plotseling kwamen we erin terecht. Tegen 3 uur waren we thuis en kon  het opruimen beginnen. De rit zat erop.

Tekst:  Ede                                                             Foto's: Ineke.

Veendam 22 september 2018.