Voorjaar 2016. Italië--Sicilië

Dit jaar zijn we niet naar Spanje geweest om te overwinteren. Als we, zoals meestal, tegen 1 april thuiskomen is de tijd tekort om in het voorjaar direct weer een lange reis te maken. We hadden nog steeds een reis naar Sicilië op het programma. Nu vertrekken we op 10 maart naar Italië. 's Middags rijden we richting Bocholt waar we samen met Jaap en Anneke, kennissen van het overwinteren in Spanje, de volgende dag vertrekken richting zuiden. Zo gauw we internet hebben en dat zal niet eerder dan in Italië zijn, zullen we het reisverslag hervatten.

   Donderdag 10 maart.   

 We vertrekken tegen half 1 en rijden   naar Bocholt waar Jaap en Anneke bij de  sauna op ons wachten. De volgende   morgen rijden we verder. We feliciteren eerst Jaap met z'n 70-ste verjaardag.  Aanvankelijk is het mistig maar langzamerhand komt de zon erdoor. We gaan naar een Autohof iets ten zuiden van Freiburg. We kennen deze plek en je kunt er op een aparte plaats, niet bij de vrachtauto's, rustig staan. Het is er iets drukker dan anders; het is immers weekend. We eten in het restaurant voor de schappelijke prijs van €16 per persoon. We hebben vandaag 585 km gereden en zitten op een totaal van 780 km.

 We vertrekken de volgende dag naar Bazel en rijden door een schitterende  omgeving. De pas over de Sint Gotthard is afgesloten; we gaan door de tunnel .         

 Onderweg zien we prachtige ijspegels hangen aan de overkapping.  

We komen in de file; er is een ongeluk gebeurd in of vlakbij de tunnel. Anneke maakt een foto vanuit de Hymer.

                                                We staan ongeveer een uur in de file. We rijden door en maken pauze in de sneeuw.

  Anneke maakt een foto vanuit het dak van de Hymer.

   We maken een lunch pauze in de sneeuw. Er zijn meer mensen die hier pauze houden.

Het is net zomer; alhoewel de sneeuw dat niet doet vermoeden.

   Dat de lente in aantocht is kunnen we  duidelijk merken aan de toch al vele bomen en struiken die in bloei staan of bezig zijn te ontluiken​.

We komen aan in Saronno. We hebben vandaag 363 km. gereden. Het is zaterdag 12 maart.

In Saronno vinden we een kleine camperplaats voor 3 campers. Er staat reeds een Fransman, maar we kunnen erbij. De plaats is erg geschikt voor een bezoek aan Milaan. Deze trip staat voor morgen gepland. 's Middags zijn we de stad in geweest. Het was er erg gezellig; vele flanerende mensen. De volgende dag; het is zondag verblijven we op deze camperplaats en brengen een bezoek aan Milaan.

We gaan met de trein; het duurt nog geen half uur en we zijn in het centrum van de stad. Een retourtje kost € 4,50.

We brengen een bezoek aan de Piazza del Duomo. Hier zien we de zeer bekende kathedraal​. er staan 3 lange rijen wachtenden; er wordt streng gecontroleerd door de politie.We besluiten niet naar binnen te gaan. Deze gotische kerk is een van de grootsten ter wereld. De hoogte is ruim 100 meter. Als je met een gids een rooftoprondleiding wil maken betaal je de prijs van  €65,-

Vlakbij de kathedraal is de bekende winkelpassage de Galleria Vittorio Emanuelle aan de Piazza. Een indrukwekkende winkelpassage, waar je vooral modewinkels uit het hogere segment aantreft.

​Dit winkelcentrum heeft een glazen dak, dat zorgt voor een fraaie lichtinval op de gevels. Daarnaast is er een prachtige mozaiekvloer.

Het is bijna niet mogelijk een goede foto te maken; het is er vrij druk. Ineke slaagt er echter wel in.

We brengen een bezoek aan de Scala van Milaan; het theater is vooral door Maria Callas zeer bekend geworden;  Daarnaast hebben alle muzikale groten der aarde hier gespeeld  

We gaan terug naar Saronno. Morgen vertrekken we weer. We gaan echter eerst een Fiat garage zoeken; er is er een in Saronno. We hebben versleten remblokken voor.

We zijn er tegen 10 uur en een uur later is alles klaar. Opvallend is toch wel dat de Italianen zo vriendelijk zijn. We moeten echter hierbij wel bedenken dat Anneke een en ander goed in het Italiaans duidelijk kan maken. Prachtig.

We rijden naar Busseto. We leggen vandaag een afstand af van 151 km. Er is een geasfalteerd tentoonstellingsterrein, waar we goed kunnen staan

Een dag om even wat activiteiten te doen, zoals de weblog bijwerken en de omgeving m.n het stadje te verkennen. een wandeling brengt ons naar het Verdi theater.

Guiseppe Verdi is hier in de omgeving geboren. Vele straten en pleinen voeren zijn naam.

Dinsdag 15 maart. Er is markt in Busseto. Opvallend is de rustige sfeer. Niemand klampt je aan om waren te kopen. We drinken koffie in een authentiek cafe.

  "sAvonds gaan we even kijken naar het verlichte PiazzaVerdi en het verlichte Verdi theater 

's Avonds zien we op een schlemielige manier PSV uitgeschakeld worden in de Champions League. 's Nachts heeft het de hele tijd geregend

Woensdag 16 maart. We vertrekken naar Modena. We tanken diesel en gas en vullen de watertank. De prijs van diesel is ongeveer €0,25 meer dan bij ons.

De hele dag is het koud en bewolkt; we zien geen zon. De camperplaats is zonder voorzieningen.

Ook nu zien we 's avonds voetbal; Barcelona zet op een eenvoudige manier Arsenal aan de kant.

Donderdag 17 maart. Via een wel zeer mooie bergroute rijden we naar Borgo San Lorenzo.

 Een 20-tal km. t.n.v. Florence. Jammer  dat het weer het laat afweten; het is  bewolkt en mistig. De pas Futa ligt op 900 meter. Hier in de buurt wonen kennissen van Jaap en Anneke; die ze vrijdag gaan bezoeken. Op de camperplaats staan zeker wel 15 campers in "winterstalling"  In totaal hebben we sinds het vertrek van huis ongeveer 1500 km. gereden. Het rijden in Italie valt tot nu toe erg mee. De wegen zijn in redelijke staat en de Italianen rijden fatsoenlijk. Wellicht ten zuiden van Roma wordt het anders; we zien wel.

Vrijdag 18 maart. Een dag in Borgo San Lorenzo. In de buurt ligt een stuwmeer, Lago di Toscane. Dit stuwmeer is aangelegd om het water van de rivier de Arno te beheersen. In 1966 heeft Florence erg veel te lijden gehad van overstromingen. Aan dit stuwmeer is ongeveer 20 jaar gewerkt. Fraude en faillissementen door en van bouwondernemingen waren de oorzaak hier van. Deze dag is er een om  in te lijsten; het is prachtig weer en voor het eerst deze reis zitten we in de zon buiten. We verkleuren al. Zo erg, dat een Italiaanse mevrouw ons waarschuwt dat we niet te veel in de zon moeten gaan zitten. 

​ In het stadje drinken we een capuccino in een alleraardigst cafe. Het is een klein centrum met toch ook hier weer vele oude gebouwen. Hier breekt met het oude toch niet zo snel af. 

Hier zien we de plaatselijke bibliotheek

Op dit moment van de dag is het niet druk; zo tegen 12 uur.

Zaterdag 19 maart gaan we Borgo San Lorenzo verlaten en gaan via Florence richting Siena. We komen door een prachtig natuurgebied, Toscane. Op een camperplaats in Greve in Chianti zetten we de camper en gaan het stadje in. Heel toevallig is het hier markt. Waar is het nu geen markt zou je zeggen. Er wordt brood en fruit gekocht. Bij de markt zien we een makelaarskantoor:  even kijken. Tot onze verbazing zien we dat een "kasteeltje" zo rond de 1,5 tot 2 miljoen euro kost. Wil je iets huren in die orde betaal je tussen de 4 en 5000 euro per week. Wie huurt er nu zoiets. er zullen wel liefhebbers zijn.  Terug bij de camper kleden we ons in zomertenue en zitten weer in de zon. Het weer is helder en veel zon. De temperatuur is niet zo hoog, maar in de zon en uit de wind. Geweldig. 

Ineke schiet enkele leuke plaatjes van het dorpje. Steeds zuidelijker zie je dat de bomen gaan kleuren.

 Het plein in Greve. 's Ochtends was er   nog markt. In vele dorpen en stadjes zien we prachtige pleinen in het centrum. De sfeer in dit stadje doet toeristisch aan, terwijl daar in dit jaargetijde weinig van te merken is. Greve in Chianti ligt in een streek met veel wijnbouw. De naam zegt het al. We zijn hier op een afstand van zo'n 40 km. van Siena, waar we morgen naar toe gaan.

  In Greve zijn er aan de zijkanten van het plein kleine winkeltjes; opvallend is dat er weinig leegstand is

Zondag 20 maart.                        ​Onderweg zien we Toscana in volle glorie.

Het is nu wel jammer dat de natuur eigenlijk nog in wintertenue is. Over een paar weken ziet het er heel anders uit. Dat is iets voor de terugreis.

We komen al vroeg in Siena aan en vinden een camperplaats in de buitenwijken. We hebben vanaf huis zo'n 1700km. gereden en vandaag 40. We gaan met de bus naar het centrum.

We lopen naar het welbekende plein Campo. Dit plein geldt als de meest   adembenemende pleinen van Italie. Het loopt schuin af en heeft de vorm van een schelp. Het is aangelegd op de plaats waar de drie heuvels samenkomen. Hierop is ook de stad Siena gebouwd.

Vanaf dit plein is het even lopen naar de kathedraal.

Met de bouw van deze kerk werd in de 12de eeuw begonnen en aan het eind van de 14de eeuw voltooid.

Aan de buitenkant vallen de torens en de facade op

     We brengen een bezoek aan de kathedraal. Wat we daar zien is  schitterend. Wat een pracht en praal; geen wonder dat men met de bouw hiervan een paar eeuwen zoet is geweest.

Binnen valt de tweekleurige marmeren muurschildering op en het buitengewone fraaie plaveisel.

De kathedraal heeft een schitterend interieur. Jammer dat de preekstoel niet is te bewonderen; deze wordt namelijk gerestaureerd en men is hier bijna 2 jaar mee bezig. 

In een bar drinken we een cappuccino en nemen een "vleesplankje"  Per persoon betalen we zo'n € 10,- Valt toch enigszins mee.

Siena, een prachtige stad, die je gezien moet hebben.

Tegen 3 uur gaan we met de bus terug naar de camperplaats. Morgen vertrekken we weer.

Maandag 21 maart. Het regent een beetje. De stad begint te leven. De parkeerplaats raakt vol. Siena kent weer het heden; de stad van historie. de stad, die rustig, althans in het oude centrum, de verworvenheden van het verleden aan de toeristen laat zien. Toch wel met een beetje weemoed nemen we afscheid van een indrukwekkende stad. Het regent nog; het is net of de stad huilt.

We rijden richting Perugia, waar we boodschappen doen bij de Lidl. Tegen half 1 komen we in Bevagna aan, de camperplaats kunnen we niet direct vinden; even terug en een keer links en rechts en we komen op een plaats om u tegen te zeggen. Ruimte in overvloed. We zetten de camper neer en lunchen buiten in de zon.

's Middags hebben we de camper schoongemaakt; het was geen overdaad.

Dinsdag. Op de fiets naar Assisi; een tocht van zo'n 25 km. heen. De kwaliteit van de weg om te fietsen valt erg tegen. Er zitten vele gaten in het wegdek. Vijf kilometer voor Assisi wordt het klimmen. Voor mij wordt het afwachten wat voor conditie en mogelijkheden ik nog heb na mijn boezemfibrilleren. Het gaat prima; met een hartfrequentie van maximaal 125 fiets ik zonder problemen naar boven. Eigenlijk heb ik het gevoel niets te hebben ingeleverd. 

Assisi is de stad van de welbekende Franciscus van Assisi

 De stad ademt helemaal Franciscus. Je ziet er de  Dom. Het is een soort bedevaartplaats. De controle is er  heel sterk; er staat een lange rij wachtenden.​ Franciscus bekommerde zich vooral om de armen. De volgelingen van deze gelovige leven vooral heel sober. De huidige paus heeft zich naar hem vernoemd.

De dom is de eigenlijke San Francescokerk; Deze basiliek vormt samen met het klooster een heel complex. Op de terugreis wordt er nog een foto van gemaakt. 

Het is van deze afstand een prachtig complex. Als we weer beneden zijn wacht ons de volgende kerk. De Santa Maria Degli  Angeli. Deze kerk ligt 4,5 km ten zuiden van Assisi.

​In deze kerk staat een "ingebouwde"kapel Vele gelovigen gaan hier binnen voor het gebed. Deze kerk is voor velen een grote bezienswaardiheid. De controle op een en ander is erg groot; zowel de carabinieri als de plaatselijke politie controleren erg streng. Waarop is voor ons een raadsel. Na het bezoek gaan we weer op de fiets terug naar Bevagna. We nemen nu een andere weg, maar wat de staat van de weg betreft niet beter. 

Woensdag 23 maart. Het heeft vrijwel de gehele nacht geregend. Na de sanitaire verplichtingen, zoals schoon water en wc legen tappen we ook nog even "prikkelwater" uit de automaat. Voor €0,05 krijgen we een liter. Onderweg hebben we praktisch de hele tijd regen. In een onoverzichtelijke situatie raken we Jaap en Anneke kwijt. Op de route zien we af en toe sneeuw op de toppen van de bergen. Door de moderne elektronica komen we elkaar na 70km. weer tegen. We drinken koffie en gaan door naar Avezzano. Daar aangekomen besluiten we na de lunch door te gaan naar Cassino. We zijn ruim op tijd. Hier komen we op een prachtige camperplaats met een geweldig uitzicht. Jammer dat het nog steeds regent. We hebben tot nu toe in totaal 2100 km. gereden. we maken een planning voor de rest van de reis naar Sicilië.

Donderdag 24 maart vertrekken we vanuit Cassino, maar gaan eerst nog even de berg op met de camper naar Montecassino, Een klooster/ abdij met een enorm luxe kerk. Het hele complex is in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel verwoest en daarna weer volledig herbouwd. Na het bezoek rijden we via de autostrada naar Morano Calabro. ​De camperplaats ligt iets naar boven; het is een parkeerplaats. De eigenlijke camperplaats is bezet door een kermis. 's Avonds is het erg druk met kerkgangers; het is immers Witte Donderdag.

Vrijdag 25 maart. Anneke is jarig. Jaap en Ineke maken eerst nog wat foto's; het weer is een stuk beter.

 De camperplaats ligt op een plateau en  vandaar heb je een heel mooi uitzicht op het dorp en de omliggende omgeving. We tanken nog even wat vers water bij en legen het toilet.

                                                                                                                                                                                                   We vertrekken en gaan eerst naar de Lidl voor boodschappen. We gaan terug naar de Autostrada richting Reggio Calabria. Het weer is prachtig en we schieten lekker op. Onderweg drinken we koffie en hebben daarbij gebak. Anneke is immers jarig.    Na 110 km. verlaten we de autostrada richting de kust. Onderweg hebben we een probleempje met een enge doorgang. een Italiaan wilde voorgaan maar Jaap  was al een eind de tunnel in. Wie er ook terugmoet. Jaap niet. Na enige tijd kiest de Italiaan waar voor z'n geld; hij gaat terug en de reeds ontstane file achter ons kan doorrijden.

Na enige tijd komen we op de camperplaats aan het strand bij Briatico.  

                           ​                        

            De camperplaats ligt helemaal  onder de modder. Heeft het de afgelopen nacht zo erg geregend? We vinden een mooi plaatsje aan een voetpad vlak bij het strand. 

Even later komt er een vrachtwagen met een sjofel en schuift al het modder aan de kant. 's Avonds borrelen we nog een tijdje bij Jaap en Anneke; ze is toch 66 jaar geworden.

Eigenlijk willen we hier een paar dagen blijven, alvorens we naar Sicilië gaan.   De afstand van hier tot de pont naar Messina is ongeveer 70 km. km. We zijn nu 2 weken onderweg en hebben vele culturele en historische bezienswaardigheden gezien. Daarnaast hebben we een aantal mooie steden bezocht zoals Milaan, Siena en Assisi. Nu maken we even pauze om daarna een aantal bijzondere plaatsen van Sicilië te gaan bezoeken.

  Zondag 27 maart. Een dag van rust in Briatico. Het weer is zonnig met wel een beetje wind. We werken de foto's bij, die we met de verschillende electronica hebben gemaakt en zetten die in een en dezelfde map in chronologische volgorde. We kijken naar de wielerwedstrijd Gent-Wevelgem..

Maandag 28 maart. We staan nog in Briatico en vertrekken tegen 2 uur in de middag naar Villa San Giovanni. Aanvankelijk is de weg superslecht en na 15 km. komen we op de autostrada. Behalve een aantal kilometers in de buurt van Morano Calabro is de autostrada ten zuiden van Napels een zeer goede weg om naar het zuiden te rijden. Dus ook het laatste gedeelte. Opvallend is echter wel het grote aantal tunnels.

 Tegen 4 uur komen we in Villa San  Giovanni en parkeren vrij dicht bij de oprit naar de boot. De tickets moeten we op de dag van vertrek kopen. Dinsdagochtend al heel vroeg (zo tegen half 7) heeft Anneke al 2 tickets gekocht. Het is vannacht nogal rumoerig geweest, dus we zijn vroeg op. Tot de boot hebben we 2730 km. gereden.

Om 7 uur gaan we op de boot en 3 kwartier later zijn we in Messina (Sicilië). We nemen de autostrada naar een stadje een 50-tal km's verderop.    

​     Vlak voor Messina ziet de lucht er geweldig uit; hier kun je toch echt van genieten, ook al is het 's morgens vroeg. Op de boot zien we voornamelijk vrachtauto's. In totaal ongeveer 8 en 2 campers. Op de boot is er altijd wel wat te zien.

Na enige tijd zien we de Etna en een plaatsje verderop doen we inkopen bij de Lidl. We zoeken een camping op, waar we gebruik kunnen maken van een wasmachine; we zijn nu bijna 3 weken onderweg; even wassen is dan ook geen overdaad. De camping is erg luxe en binnen een half uur draait de wasmachine. De camping ligt ongeveer 50 km.na de boot in Giardini Naxos. Het weer is prachtig en onbewolkt met veel zon. De temperatuur is 20 graden. We hadden de indruk, dat met name in Zuid-Italië, een grote vuilnistroep bij de weg zou zijn. Nou ligt er wel wat her en der, maar toch niet zo veel als we eigenlijk verwacht hadden en ook het begin in Sicilië valt best mee.

Woensdag 30 maart.  We vertrekken van Camping Lagani. Het afrekenen gebeurt in alle vriendelijkheid; de "baas" wil weten waar we naar toe gaan. Als we zeggen, dat we Sicilië rond gaan, geeft hij ons een plattegrond met hier en daar vergelijkbare campings. Mooi om te weten, als we weer een "wasdag" moeten hebben. We betalen voor één nacht €18,50 inclusief douchen, stroom en gebruik van de wasmachine. Een camping om aan te bevelen.

We rijden langs de kust en doorkruisen een vrij behoorlijke drukke stad, Catania. De kustweg ligt er goed bij.

Tegen 12 uur rijden we Brucoli binnen (50 km. ten noorden van Syracuse) en vinden snel de camperplaats; schitterend gelegen aan een kleine baai met uitzicht op de Etna. We stellen de camper vlak en drinken koffie in de zon.

Het is onbewolkt en de temperatuur is 21 graden in de schaduw. Hier kunnen we wel een paar dagen vertoeven.

​            

 Het is donderdag 31 maart. We staan op  met de zon al sterk schijnend. De temperatuur loopt al tegen de 20 graden zo rond de klok van 9. Vanochtend gaan we het dorpje verkennen; dat is niet zo moeilijk want zo groot is het niet. We kopen vis; het is vers ,net gevangen. Bij de camper maken we de vis schoon en tegen de avond komen ze op de barbecue. Het is lekker en zeker voor herhaling vatbaar. 

Opmerking: Om de foto's groter te kunnen zien klik op de foto.

.

Zaterdag 2 april.  We staan op met een volledig bewolkte lucht. Wat een ander gevoel dan gisteren. Nu is het nog geen 17 graden; Hoewel de nacht niet koud te noemen was. De verwarming hoeft nu een aantal dagen ook 's avonds niet meer aan

De voorspelling voor de komende dagen is wat bijgesteld. Er zal redelijk wat bewolking zijn, maar de temperatuur blijft zo rond de 21 graden steken.

De camperplaats raakte gisteren redelijk vol; vooral door Duitsers, die op de terugreis zijn en die op Sicilië hebben overwinterd. In vergelijking met Spanje is het hier op Sicilië dan wel een stuk koeler. Overdag zo'n 14-15 graden;  en 's nachts zo tussen de 5 en 10 graden.

Er zijn hier nogal wat Duitse camperaars die hier veelal in november komen en  nu teruggaan. Je kunt het aan hun bruine huidskleur zien. 

Zondag 3 april. Vanochtend vroeg opgestaan en de camper klaargemaakt voor vertrek. Het weer is bewolkt en niet al te warm.

Vandaag rijden we naar Siracusa, waar we een camperplaats hebben aan de haven.

.​Tegen 10 uur komen we hier aan. Er staan maar weinig campers; dus nog plaats genoeg. We zetten de camper met het gezicht op de haven. Na het koffiedrinken gaan we lopend naar het schiereiland Ortigia, dat met 3 bruggen met het vaste land is verbonden. Dit eiland is onaangetast door modern beton en heeft een doolhofachtige binnenstad met vele oude gebouwen, vooral de barokke paleizen.

 Kenmerkend is zeker de Dom met het bekende Piazza del Duomo. We drinken een cappuccino op het terras en zien vele toeristen deze Dom bezoeken.

In Ortigia vinden we vele nauwe straatjes.

Het is dan ook meestal niet mogelijk hier met de auto te rijden. Toch zien we af en toe een klein Fiatje. In dit gedeelte van Siracusa mogen alleen mensen die in dit gedeelte wonen met de auto komen. Ondanks dat is het toch erg druk.

Op de wandeling zien we vlak aan de kust bij de Arethusabron de papyrusplant. Waarschijnlijk is deze plant door de Romeinen geplant om het de Egyptische monopolie voor de export te doorbreken.

Heden ten dage wordt alleen voor toeristische doeleinden van de papyrusplant nog papier gemaakt.

In vele reisgidsen wordt restaurant Zsa aangeprezen om de specifieke en originele  Siciliaanse gerechten . we eten er een heerlijke pizza.

's Middags zitten we heel relaxed in de zon; die weer helemaal aanwezig is. De haven trekt vele autochtone bezoekers. Hele families komen met de auto om van de eerste lentezon te genieten.

Tegen 7 uur verdwijnt de zon achter de huizen en gaan we naar binnen.

Morgen gaan we het vasteland van Siracuse bezoeken. Deze stad is ook bekend door Archimedes. (denk aan de wet van de communicerende vaten). Een anekdote vertelt dat hij in het bad opmerkt, dat het over de rand van de badkuip lopende water overeenkomt met het volume van zijn lichaam.

Siracuse was in de oudheid een wereldstad en een van de machtigste steden in het Middellandse Zeegebied. Nu wonen er zo'n 125.000 mensen.

Naast de vele overblijfselen uit het verleden is er ook de zeer moderne basiliek.De Santuario della Madonna della Lacrime.​

Een, niet over het hoofd te zien architectonisch betwiste, van binnen uiterst steriele heiligdom van de wenende Moeder Gods. Het dak dat lijkt op een half opengeklapte paraplu, symboliseert de beschermende mantel van Maria.

Dit is wel een zeer modern altaar.

Direct achter deze enorme kerk vinden we de Catacomben di San Giovanni.

.                      

.   

.Deze uitgestrekte catacomben, de ondergrondse begraafplaatsen van de vroegste christenen, behoren tot de grootste buiten Rome. Vanaf de hoofdas vertakken zich muffe gangen met deels fresco's versierde familiegraven en groepsgraven voor kinderen.

Van de catacomben gaan we naar het archeologisch park; de Neapolis. Hier bezoeken we o.a. het Griekse theater.

Dit theater is enigszins te vergelijken met het Epidaurus in Griekenland.​

Op dit moment is men bezig met het leggen van een enorm podium. Wellicht dat er in de toekomst weer gladiatorenevenementen zullen worden gehouden.

Als laatste bezoeken we het "Oor" van Dionisio.

Een 23 meter hoge, als een oor gekrulde grot,die in het kalktufsteen is uitgehouwen. De acherdochtige tiran Dionisios zou dit wonder van akoestiek, waar zelfs het zachtste gefluister nog hoorbaar was, hebben gebruikt om gevangenen af te luisteren.

Tegen 2 uur sluit het park en gaan we terug naar de camper, waar we de rest van de middag in de zon zitten bij te komen van deze dag.

O ja, Siracuse is da stad waar Admiraal Michiel de Ruyter in een zeeslag gewond raakte en overleed. Dit in 1676.

Dinsdag 5 april. Al vrij vroeg zijn de mensen van de gemeente bezig om het strand afvalvrij te maken; dat gaat met enig lawaai gepaard; dus we zijn vroeg op en vertrekken tegen 9 uur.

We gaan eerst inkopen doen bij de Lidl in Avola; dit is na ongeveer 25 km. We raken Jaap en Anneke kwijt en ontmoeten elkaar weer vlak voor de Lidl. Twee verschillende navigatiesystemen, dan ook vaak niet dezelfde route. Na de boodschappen rijden we zo'n  9 km. naar de camperplek in Noto.

​

 We staan aan het strand. Van de twee strandhutjes is er één nog in winterslaap. De andere is helemaal vernietigd; niet meer geschikt voor opbouw.

 Als ik er ga kijken, komt er een mevrouw, die mij iets duidelijk wil maken.

Ik begrijp er uit dat ik hier niet mag komen.

Ik ga weg het is enkel rotzooi. Toch vind ik een leuk stuk hard plastic; hierop staat reclame van het strandtentje. Wie weet waarvoor ik dat nog kan gebruiken.

 Ergens staat een bord met de afbeelding  van een camper met als onderschrift "No Camper". We zullen zien of we worden weggestuurd. Het is hier niet zo als in Spanje. Eigenlijk wordt hier het vrij camperen toegestaan.

Woensdag 6 april. Na het opstaan feliciteren we (digitaal) Marijn met z'n verjaardag. Hij is nu 18 jaar. Als cadeautje heeft hij toestemming om zolang wij er niet zijn in de  Fiësta van oma te rijden.

 We gaan vanochtend op de fiets naar Avola; een plaatsje zo'n 8 km. terug.  Anneke gaat naar de kapper en wij drinken een cappuccino op een terras. Het is winderig; dus erg geriefelijk is het niet.

Ineke maakt wat foto's. Het kan niet anders; het is weer een kerk.

Na enige tijd fietsen we weer terug en zitten na de lunch weer buiten in de zon en uit de wind.

Donderdag 7 april. Zoals reeds op Weer-On-Line was te lezen is dit een grauwe, winderige dag met hier en daar een spatje regen. We gaan niet op de fiets naar Noto of het Natuurpark een 10-tal km's verderop. Sinds ons vertrek is dit eigenlijk de eerste dag dat we binnen zitten.

Vrijdag 8 april. Het weer is zoals voorspeld een stuk beter. We gaan op de fiets naar Noto.

De stad Noto van voor de jaren '90 van de vorige eeuw was een grauwe, verwaarloosde stad.

Met behulp van Europa is er nogal wat geld beschikbaar gesteld voor restauratie. Vrijwel alle gebouwen in de binnenstad zijn volledig gerestaureerd. Noto is nu de meest barokke stad van Sicilië.

Aan de grote hoofdstraat zien we de basiliek, waar zich nogal wat mensen hebben verzameld.

De president van Italië zal in de basiliek een mis bijwonen.

​

De president is van origine een Siciliaan; hij komt uit de provincie Palermo:

IL Presidente Mattarella.

Weer terug op de camperplaats genieten we van het mooie weer. In de loop van de dag komen er nog 2 campers bij; het is hier anders niet druk wat de camperaars betreft. Sinds we op Sicilië zijn komen we maar zeer weinig campers tegen.

Zaterdag 9 april. Het weer is vandaag om te fietsen. We gaan naar het Natuurpark "Vendicari". We fietsen 10km. naar het zuiden. In de regel betalen pensionados maar een deel van de entrée. Het lijkt alsof het nu voor iedereen gratis is. 

​ De drukte valt enorm mee; ondanks dat het weekend is. We zien ouders met kinderen en twee Nederlandse  fietsers. De route is goed aangegeven.

​

Van de flora en fauna hadden we ons iets meer voorgesteld. De bloemen staan nog maar heel beperkt in bloei. Tijdens de jaarlijkse vogeltrek kun je vanuit de observatiehutten vele vogelsoorten zien.

In de verte zien we op te grote afstand wel flamengo's en zilverreigers. Ook met de zoom op het fototoestel lukt het niet de vogels dichter in beeld te krijgen.

 We bezoeken de oude tonijnfabriek. Veel ervan is er niet meer te zien. Volgens de informatie is deze fabriek al rond 1900 gesloten. We krijgen niet echt een indruk hoe het in vroege tijd allemaal in z'n werk ging.​

Het park ligt aan de kust en vooral de kustlijn is erg grillig. Vanuit de informatie via de borden is vooral de visvangst een onderdeel geweest van een groter gebeuren in de omgeving van Marzamemi een 10-tal km's verderop

Zondag 10 april. We blijven vandaag bij de camper in Lido di Noto en genieten van de zon.

Maandag 11 april vertrekken we naar het zuiden. We tanken gas en doen boodschappen bij de Lidl. Daarna rijden we door naar Marzamemi, waar we in de haven schoon water tanken en koffie drinken. We gaan iets verderop richting Porto Palo en halverwege, na zo'n 5 km. vinden we een leuke plek aan het strand.

Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat je zo gemakkelijk zulke leuke plekken vindt en daarbij ook nog geen andere campers tegenkomt.

 We gaan op de fiets naar Porto Palo; ongeveer 6 km. Bij binnenkomen zien we een gerestaureerde kerk. 

Het dorpje zelf is uitgestorven. Opvallend zijn de vele niet afgebouwde huizen en villa's.

 De haven lijkt op foto heel wat​.We zien enkele leuke boten, maar het overgrote deel is eigenlijk brandhout. Er liggen wel vele niet al te beste vissersboten. Voor de rest is de haven ook erg stil.

We gaan weer terug en rijden door naar Marzamemi.

Een erg leuk plaatsje met een erg oud centrum.

We zoeken een terrasje op en drinken een pilsje. Hierbij krijgen we een bord met echte Siciliaanse hapjes.

Als we afrekenen betalen we €16,50. Kom er bij ons eens om.

We zitten nu helemaal in het zuidoosten van het eiland; morgen gaan we verder

Dinsdag 12 april. We willen een camperplek wat dichter bij de zee. In Marina di Modica moet er eentje zijn volgens Anneke. Aanvankelijk vinden we die niet. De coördinaten kloppen wel, maar in het plaatsje zijn te veel nauwe doorgangen naar het strand met eenrichtingsverkeer. We vinden wel een grote parkeerplaats waar er 2 campers staan.​

Na de koffie proberen we het nog eens.

Het lukt en komen bij een prachtige plaats direct aan het water. Er staan geen campers; dus deze plaats is voor ons alleen

We staan vlak voor de ingang van een camping. Deze is echter nog gesloten.

We zitten nu aan de zuidkust van Sicilië. ​

 Het weer is prachtig; het is onbewolkt en 22 graden. Het is nog maar 11 uur.

Gisteren kregen we 3000km. op de teller. We hebben op Sicilië nu aan de oostkust 340 km. gereden.

Woensdag 13 april. Als Ineke internet wil inschakelen blijkt dat we geen verbinding hebben. Ook Jaap en Anneke niet. Zou het opwaarderen niet zijn gelukt in Lido di Noto.

We wilden toch gaan fietsen dus na het ontbijt gaan we naar Pozzallo, hier is vast wel een TIM-winkel. Zo gezegd zo gedaan. Om 10 uur zijn we er. De winkel is na enig vragen gevonden. Het Tim-meisje vindt al snel het probleem en we hebben weer internet. De hele komende maand 10 GB. Aan de boulevard drinken we een koffie en gaan terug naar de camper. Onderweg zien we de mevrouw van de camperbus die gisteren nog bij ons kwam staan. De kustwacht had haar weggestuurd van de camperplaats.

Toen we terug waren zijn we eerst langs het strand naar het plaatsje gelopen.

Op een terras hebben we iets gedronken. 

Wat hebben we het toch goed.

Terug bij de camper zijn we verhuisd naar de camperplaats op een parkeerplaats iets verderop.

 Daar hebben Ineke en Anneke nog een was gedaan; binnen de kortste keren was een en ander bijna droog; Verder drogen in de camper. Nauwelijks de was opgeborgen of de carabinieri reeds langs. Ze zeiden niets. Hier mogen we staan hadden we al gehoord.

's Avonds bleek dat we geen bereik mee voor de televisie hadden. De HD zenders hebben niet zo'n sterk signaal; we hadden dit verwacht.

De volgende ochtend willen we naar Ragusa. De mevrouw van gisteren had ons dit aanbevolen. Eerst gaan we in Modica bij de Lidl. Het wordt wel eentonig; maar we hebben er goede ervaringen mee.

We rijden daarna door naar Ragusa; een stad met vele barokke gebouwen. Deze stad bestaat uit twee delen. Na de aardbeving van 1693 is de stad in twee gedeelten herbouwd. Wij bezoeken Ragusa Ibla.

 Ragusa Ibla mag je niet met de auto in; het kan echter ook niet. De straten zijn zo smal, dat het vele problemen zou opleveren. Alleen inwonenden van dit deel van Ragusa hebben toestemming.

​We parkeren de camper op een parkeerplaats, die daarvoor is bestemd ;het is echter niet eenvoudig; erg smal om te manoevreren.  Het plein is ook nog erg aflopend. We blijven toch niet overnachten; dus geen probleem. We wandelen via een kaart van het Infobureau naar de beroemde kathedraal San Giorgio.

Deze kathedraal ligt aan het bekende Piazza Duomo. Deze schitterende kerk kunnen we zo bezoeken; geen veiligheidspolitie en geen entrée. eveneens mag je fotograferen zoveel je wilt. Dit is wel een uitzondering.

We zien tijdens onze wandeling vele goed onderhouden barokke gebouwen, waaronder vele palazzo's.

Na het bezoek aan Ragusa rijden we weer richting de kust, waar we een plaats proberen te vinden om te overnachten. Dit was echter niet eenvoudig. We reden door een gebied met nogal wat plastic kassencutuur

Via de stad Gela; een nogal grauwe stad met veel petro-chemische industrie komen we in de vissersstad Licata, waar we op het haventerrein een plaats voor de nacht vinden. 's Avonds zien we de Europaleague wedstrijd Liverpool tegen Borussia Dortmund; een wedstrijd om nooit te vergeten. Hier hebben we dus wel weer satellietontvangst.

Gisteren en vandaag was het wel erg warm; zo tegen de 30 graden.

Vrijdag 15 april. We staan nu met de camper aan de haven. Vlak bij de stad Agrigento. Op de fiets naar de Vallei van de Tempels. 

Het geheel is heel indrukwekkend wat er vanuit de Griekse oudheid is bewaard gebleven. Vooral de Concordiatempel is door de bouwelementen een toonbeeld van klassieke harmonie. Zijn verbluffend goede conditie dankt de tempel aan het feit dat hij in de 7e eeuw in een christelijke basiliek werd getransformeerd. 

​

Van de Tempel van de Olympische Zeus is weinig overgebleven Deze tempel werd in 480 voor Christus gebouwd door Carthaagse krijgsgevangenen; die 76 jaar later de tempel weer afbraken. Sinds 1984 staat het geheel op de werelderfgoedlijst van de Unesco

Het gehele complex met zo'n 5 tempels heette vroeger Akragas en kende zo'n 500 jaar voor Christus een enorme bloeitijd en was een van de machtigste steden in het Middellands zeegebied.

In die tijd was het met circa 200.000 inwoners de dichtstbevolkte polis na Syracuse. Vele tienduizenden krijgsgevangenen richtten de overwinningstempels op , die het silhouet van de stad als trofeeën verrijkten.

Rond 400 voor Christus werd de stad door de Carthagers veroverd, geplunderd en verwoest. Toen de Arabieren de stad in 827 na Cristus innamen hadden de meeste bewoners het tempeldal al verlaten.

Tegen half 3 lopen we weer terug naar de uitgang en fietsen zo'n 3,5 km. naar de haven van San Leone en genieten van de zon. Het is weer lekker warm; ongeveer 24 graden.

Zaterdag 16 april. We ontwaken aan de haven na een rustige nacht. Deze keer geen blaffende honden. Vandaag rijden we eerst naar Capo Rossello; dit ligt maar 14 km. verderop. We rijden via een vrij steile weg naar boven naar een camperplaats en vandaar kunnen we lopend naar de Scala dei Turchi.

​ "De Turkentrap"  Volgens een legende zouden over, de door wind en water gevormde 'trap' de "Turken" ,  lees Saracenen, aan land zijn gekomen. Voorbij de trap heeft de zee in het gekloofde rotslandschap  kleine baaien laten ontstaan, die langzaam in zee aflopen.  

Wellicht omdat we zo vroeg zijn en de zon reeds redelijk fel schijnt, steken de rotsen tegen een wel erg blauwe lucht af. Nu is het nog mogelijk foto's te maken zonder dat er al te veel toeristen zijn. Na een wandeling naar boven gaan we terug naar de camper en rijden naar Eraclea Minoa, waar we een leuke plaats bij een aantal nog in winterslaap zijnde restaurants vinden. Het weer is onbewolkt en zonnig; je moet wel wat schaduw zoeken.

Tegen 5 uur gaan we samen barbecuen. 's Nachts hebben we geen last van geblaf van honden. Zwerfhonden zie je hier wel veel en meestal worden die verzorgd door mensen uit de buurt.

Er staat op deze plaats nog een Duitse camper. Hij heeft geen ontvangst van ARD; wel van ZDF via Hotbird. Na wat gezoek blijkt dat de ARD-zender helemaal niet voorkomt in de zenderlijst; hij kan het dus vergeten. Wij hebben hier wel ontvangst; ook de Duitse zenders.

De zondag begint weer stralend; wel is er redelijk veel wind ook op het strand. We hebben de zonnepanelen schoongemaakt en ook de rest van de camper meegenomen zo goed en zo kwaad dat ging. We krijgen nog wel een moment het beter te doen.

De plaats waar we nu zijn heet formeel Bovo Marina en hoort officieel bij Eraclea Minoa (37 km. ten westen van Agrigento). De naam dankt de stad aan de legendarische koning Minos van Kreta, die door de geniale Daedalus een labyrint liet bouwen waaruit niemand ooit zou kunnen ontsnappen. Omdat Daedalus het geheim van het labyrint kende, werden hij en zijn zoon Icarus door Minos op Kreta vastgehouden. Daedalus wist echter met behulp van zelfgemaakte vleugels samen met zijn zoon Icarus te vluchten, maar door roekeloosheid stortte Icarus in zee. (omdat hij te hoog vloog smolten de vleugels, die met was  waren vastgezet).

Bij de Concordiatempel bij Agrigento was een bronzen beeld van de neergestorte Icarus te zien.( gemaakt door de Poolse beeldhouwer Igor Mitoraj)

Van het oude Eraclea Minoa zijn tot op heden alleen de stadsmuren met twee torens en poorten en een Griekse theater uit de tweede helft van de 4e eeuw voor Christus blootgelegd. Zondagavond is er een Italiaan die problemen heeft met de accu; hij leent startkabels maar kan er niets mee; we helpen hem en de auto loopt; onze relatie met de plaatselijke bevolking kan niet meer stuk. 

Maandag is een zeer warme dag. De temperatuur ligt zo rond de 30 graden. We gaan wat naar het strand en zitten in de zon bij de camper. Verder doen we niets; de voorspelling is dat het de komende periode lekker warm blijft.

​Het strand is dichtbij; we kunnen uitzoeken waar we willen zitten. Het toerisme moet nog komen. We zien enige bedrijvigheid bij de strandrestaurants. Binnen enkele dagen zijn ze bedrijfsklaar. Vooral in de weekenden komen hier veel bezoekers uit de omgeving.

 's Avonds maakt Ineke nog een foto van de zonsondergang; haar lievelingsobject om te fotograferen. Aan deze kust kan het weer. Ook 's avonds is de temperatuur nog heel aardig. Ondanks dat gaan we over het algemeen erg vroeg naar bed en slapen ook vrij lang.

Dinsdagochtend gaan we op de fiets naar Montallegro. Er is markt. De weg er naar toe is maar 7 km. maar gaat wel met ups en downs. We drinken koffie op een terras en vrij spoedig krijgen we gezelschap van een aantal inwoners. Ook nu weer zien we dat de bevolking op Sicilië erg vriendelijk is. Sommigen hebben in Duitsland gewerkt en daarmee kun je goed communiceren; anders is Anneke er toch met haar kennis van de Italiaanse taal. 

's Middags liggen we zo ongeveer 2 uur aan het strand. De wind valt vandaag erg mee. We moeten wel bedenken dat het nog maar 19 april is. Ook de mensen die hier wonen geven aan dat het weer  erg goed is. Eigenlijk de hele winter al.

s Avonds gaan eten in een restaurant. Vlakbij op weg naar Montallegro. We gaan er op de fiets naar toe; weer met ups en downs, maar we wennen eraan. Achter deze gevel zit een heel goed restaurant waar je heerlijk kunt eten voor niet al te veel geld. We betalen alles inclusief €15,- per persoon.

Donderdag gaan we vertrekken; eerst tanken we water bij een bron aan de kant van de weg. Het duurt eventjes want de "kraan" stroomt niet zo snel. ​Onderweg doen we weer boodschappen bij, jawel de Lidl. Nu in de plaats Sciacca.

We rijden naar Porto Palo, maar weten niet waar we terecht komen. Richting de haven is meestal wel goed. We komen bij een klein dorpje en blijven aan de kant van de haven staan.

Er is weinig te doen in de haven; er liggen wat bootjes, maar een aantal lijkt te zijn verlaten. Het weer is weer warm; we moeten wel schaduw zoeken.​

Vanuit onze standplaats zien we toch wel wat leuke huizen.

Wij vragen ons af hoe het hier in de zomer is met het hoogseizoen.

Vrijdag 22 april. Voor het weekend moeten we eigenlijk een leuk plekje hebben bij de zee en niet al te ver van een dorpje. Eerst willen we echter diesel tanken; dat doen we in Menfi en daarna toetsen we de coördinaten in van een camperplaats in Tri Fontana. De c.p. ligt op het eind van de straat.

Jaap en Anneke gaan de kustweg even verkennen of er nog een leukere plek is. Dat is niet het geval; dus blijven we hier. We schonen de plek van allerlei papier en het is een leuke plaats om te staan. Komt er na enige tijd een meneer; hij stelt zich voor en geeft aan dat deze plaats in het weekend wordt gebruikt door de jeugd voor allerlei activiteiten. hij geeft ons de raad iets verder naar achteren te gaan; dat geeft geen problemen. We wachten even de vrijdagavond af en zien dan wel weer.

Tegen 6 uur komt er een patatauto en gaat op het pleintje voor ons staan. Wij zijn de eerste klanten en eten met z'n vieren patat met een broodje hamburger. Het smaakt goed. Het is gezellig op het pleintje.

Zaterdag 23 april. We besluiten toch te vertrekken; de patatauto staat er nog steeds; dus op tijd weer volk op het pleintje. We willen eigenlijk toch naar de archeologische opgravingen van Selinunte. Deze behoren tot de fascinerendste van Sicilië.

 ​

Het opgravingsterrein is 270 ha. groot en ademt de sfeer van de oudheid.

De oude stad Selinunte werd pas in de 16e eeuw herontdekt en vanaf de 19e eeuw werd begonnen met het systematisch opgraven van de stad en haar tempels.

Tot nu toe was het voor ons een vraag hoe de tempels van een dak werden voorzien. Hier zien we op een informatiebord hoe de tempels er in hun volledigheid uitgezien moeten hebben.

Het hele gebeuren is dermate groot, dat er sprake is van 2 tempelgroepen.

De tempel van de Griekse wereld,waar nog het meest van over is, is die aan Hera is gewijd; een godin uit de Griekse oudheid, zowel de zuster als de echtgenote van Zeus; de koning van de hemel en de aarde. 

Heel  opvallend tijdens de "wandeling door de oudheid" is de verscheidenheid aan bloemen en planten. Eigenlijk wordt voor een deel de bloeitijd reeds minder. Bekende en voor ons veelal onbekende bloemen laten een schitterende kleurenpracht zien

Na een aantal uren gewandeld te hebben, zoeken we de uitgang op na een lunch bij een picknicktafel in het park. We zijn blij dat we zo vroeg zijn gegaan; de zon brandt al redelijk fel.

We rijden zo'n 15 km. naar Granitola waar we een leuke plaats aan zee vinden, vlak onder de vuurtoren. We zijn nu in het zuidwesten van Sicilië. Ongeveer 30 km. ten zuiden van Marsala.

Maandag 25 april. Het blijkt dat het zo hard waait, dat we besluiten vandaag een bezoek te brengen aan Mazara del Vallo. We gaan er met de camper naar toe en parkeren in de haven.

We wandelen de stad in en gaan naar de Tunesische wijk.

We lopen door wel zeer nauwe straatjes en tot onze verbazing komt er af en toe ook een auto.

Dit deel van de stad ademt de sfeer van Noordwest Afrika. Er wonen ongeveer 5000 moslims in deze labyrintachtige kasba. De meesten werken voor de grootste vissersvloot van Italië; anderen in de wijnbouw- of olijfgaarden.

Erg opvallend is de kerk in deze wijk.

Er is een overvloed aan beelden en andere "prullaria". Het is bijna mooi van lelijkheid.

Het is jammer dat de winkeltjes dicht zijn; het is immers de nationale feestdag van Italië; de overgave van de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog.

Later rijden we door richting Marsala en vinden een overnachtingsplek met zicht op zee. Morgen gaan we naar deze stad een 4-tal km's verderop.

De camperplaats ligt op een groot parkeerterrein; we staan vlak aan zee. De volgende morgen gaan we eerst verzorgen.

We hebben het idee dat het water dat we in Bovo Marina hebben getankt niet helemaal in orde is. Hier is een kraan met goed water; we laten het "oude" water lopen en tanken nieuw. Ook maken we de camper wat schoon; vooral de zonnepanelen hebben wel een beurt verdiend.

Tegen half 10 vertrekken we naar Marsala; vlak bij de camperplaats is een gastankstation; we vullen bij en installeren ons weer vlak aan het strand. Het is dinsdag 26 april.

We zijn vandaag 4 weken op Sicilië en hebben hier ruim 750 km. gereden.

Vanmiddag brengen we een bezoek aan de Cantina Florio, de producent van de bekende Marsala wijnen. Deze wijn is ontdekt door de Engelse koopman John Woodhouse, die in 1773 noodgedwongen in Marsala aan land moest en daar de plaatselijke wijn proefde. hij nam enkele vaten mee naar Engeland, waar ze zeer enthousiast werden ontvangen. Hij besloot terug te keren en zich in de wijnhandel te storten.

De eerste Italiaan die zich met de handel in wijn ging bezighouden was Vincento Florio; hij vestigde in 1832 zijn bedrijf in Marsala. In de kelders liggen ongeveer 1400 kleine vaatjes,600 grotere vaten en meer dan 49.000 flessen.

Aan het eind van de rondleiding kregen we enkele wijnen te proeven en namen we een aantal flessen mee voor thuis.

Woensdag 27 april. In Zwolle viert men Koningsdag en hier geeft de weersvoorspelling aan dat het vrij bewolkt zal zijn met toch wel een temperatuur van 23 graden. De wind is vrij sterk; buiten zitten zal moeilijk worden. 

We gaan vanochtend de stad in;  lopend. De toch kleine, vrijwel autoloze binnenstad heeft als belangrijkste bezienswaardigheid het Plein van de Republiek en de Dom San Madre.

De door de Feniciërs gestichte stad heeft zijn naam te danken aan de Arabieren, die de baai Marsal-Allah (Haven van God) hebben genoemd. Marsala heeft naam gemaakt, niet alleen door de Marsala wijnen, maar ook vanwege de landing van Garibaldi in de eerste dagen van mei in 1860. Dit wordt door velen als het begin van de Italiaanse eenwording beschouwd.

Donderdag 28 april. Het is vroeg dag; we willen op tijd boodschappen doen; daarna willen Anneke en Ineke een kleine was doen.

Jaap en Ede gaan naar het Archeologisch Museum om daar een oud scheepswrak te bekijken. Een 35m. lang Punisch oorlogsschip, dat in 1979 bij het eiland Mozia werd gevonden.

Het schip zonk vermoedelijk aan het eind van de Eerste Punische oorlog in 241 voor Chr. De bezichtiging lukte niet. We konden wel in het museum, maar het schip konden we niet bekijken; het werd gerestaureerd. Met een beetje een teleurgesteld gevoel gingen we dus onverrichterzake terug.

Na de lunch water tanken en daarna naar de camperplaats in Torre San Teodore.

Hoewel het 's morgens vrij goed weer was, verslechterde het in de middag. Het werd geheel bewolkt en er viel regen. Het werd de slechtste dag op Sicilië tot nu toe.

De camperplaats ligt wel ​wat afgelegen van het dorpje, maar de plaats is prima; met mooi uitzicht op zee.

Hier willen we wel een paar dagen blijven en wat fietsen in de omgeving.

Vrijdag 29 april. We blijven hier staan; het weer is goed. Tegen 10 uur komt er iemand in een witte Mercedes ( waarschijnlijk de eigenaar van een restaurant in de buurt) foto's maken hoe wij hier staan. Hij deelt ons mee dat dit een plaats "No Parking" is. Waarschijnlijk wil hij niet dat wij hier staan. We wachten even om te gaan fietsen. Tijdens het koffiedrinken komt er een auto van de Kustwachtpolitie. Ze rijden er langs en weer terug en geven niet de indruk ons te willen wegsturen.

Na de lunch gaan we fietsen.  

  We gaan naar de voor deze omgeving bekende zoutpannen; de Salinas. Het lijkt erop dat het niet meer zoveel voorstelt. Toch wordt er nog wel zout gewonnen. We fietsen naar een ietwat commercieel ingestelde zoutwinningsplaats.

Opvallend zijn de Don Quichotte molens met hun spitse rode daken. We kopen in de winkel een zakje ruwe zout. Hierna fietsen we terug en drinken wat op een terras in het dorpje. Aangekomen bij de campers zien we geen reactie op het maken van de foto's van de "Mercedes". 

Zaterdag 30 april. Vandaag een dag bij de camper; sanitaire verzorging t.w. w.c. en vuil water. Schoon water tanken als we naar een andere plaats gaan.

Het was vandaag erg zonnig; dus veel in de zon gezeten en gelezen. Op deze plaats komen veel Italianen met de auto even kijken; ze zijn ook zo weer verdwenen. Er komt één Italiaanse camper bij.

Zondag 1 mei. Het heeft vannacht veel geregend en na het opstaan ook nog even; het wordt echter vrij snel droog en de zon breekt door. We gaan schoon water inslaan en rijden naar Trapani naar de haven. Het is geen leuke plek. We gaan wel de stad in en zien weer een leuk centrum.

We zien een aantal leuke doorkijkjes. Trapani is een haven; er komen veel cruiseschepen; vooral met Engelsen. Het is er gezellig druk in het centrum. Anneke kijkt nog even of ze hier haar datacard kan updaten; deze tabacchi doet het niet meer. Morgen even kijken bij de Tim winkel ook hier in deze stad.

We rijden naar de andere kant van de haven; we vinden hier een plek voor de nacht.

Nog even in de zon.

We hebben tot nu toe steeds tv-ontvangst, hoewel we moeten "inloggen" via Hotbird. Het is even omslachtig maar het lukt.

Maandag 2 mei.  In Trapani lukt het dat Anneke weer internet krijgt. We doen boodschappen bij de Lidl en rijden dan richting San Vito lo Capo. Het weer is tijdens de rit regenachtig en koud.

     ​We komen op een hele mooie camperplaats en zoeken een leuk plaatsje met zicht op zee.

Er staan een drietal campers; de plek is echter groot genoeg; we staan elkaar niet in de weg.

Ineke maakt hier weer hele mooie foto's.

We zijn nu in het noord-westen van Sicilië. We hebben hier de kans dat er een sterke wind kan staan; het is hier volkomen open.  

Ook hier heeft het nogal geregend. We staan echter droog en wachten op mooi weer.

Dinsdag 3 mei. We gaan op de fiets naar San Vito lo Capo. Een plaats in het uiterste noordwesten van Sicilië. Onderweg worden er een aantal foto's gemaakt.

​ l

De weg naar het dorpje loopt vrij steil op. Het is ongeveer 8 km. Het dorpje zelf is eigenlijk alleen voor toeristen; we drinken een cappuccino en dat kun je aan de prijs zien. Bijzonderheden te zien zijn er niet.

Op de terugweg maakt Jaap nog een mooie doorkijk naar een camperplaats.

's Middags is het weer helemaal opgeknapt en zitten we weer heerlijk in de zon; weliswaar achter een windscherm.

Woensdag en donderdag blijven we op deze plaats en genieten van de zon. Even een kort ritje op de fiets en genieten van een prachtig uitzicht over zee. Het is 4 mei dus 's avonds 2 minuten stilte voor de dodenherdenking. 

Donderdag even telefonisch contact met Pekela. Marijn is weer terug van een wielermeerdaagse in Polen. Hij is tevreden over z'n prestatie. Zoals we horen gaat de jeugd nu naar het Bevrijdingsfeest in Groningen.

Donderdag 5 mei. een hele mooie zonsondergang. Ineke leeft zich uit.

's Avonds kijken we in het kader van het Bevrijdingsfeest naar het concert op de Amstel. Dit is altijd weer prachtig om te zien. We genieten van de solisten en vooal van de muziek van het Radio Filharmonisch orkest.

Vrijdag 6 mei. We vertrekken van deze hele mooie camperplaats en willen boodschappen doen. Echter: we kunnen de Lidl niet vinden; toch denken we dat we de straat goed hebben ingetoetst. Helaas is nummer 115 geen huisnummer, maar het nummer van de straat:SS115. Bij toeval komen we er toch.

Via een hele mooie route rijden we naar Monreale. een plaats 8 km. ten zuiden van Palerma en blijven op de parkeerplaats overnachten.

We bezoeken hier een aantal leuke, oude gebouwen.​

Vooral de Dom is de moeite waard.

Klassieke mozaïeken bedekken de wanden van de Domkerk. Ze beelden taferelen uit het Oude en het Nieuwe testament uit. Deze meer dan 800 jaar oude mozaïeken vormt één van de meest uitgebreide "plaatjesbijbel" uit de Middeleeuwen.

We zien o.a. het gebeuren met Adem en Eva in het paradijs. Hiernaast hadden ze  het schaamtegevoel.

Terwijl ze op deze foto nog erg onbevangen waren en zich eigenlijk van niets iets aantrokken.

Wat een appel en een slang dan al niet kunnen doen.

De avonturen van Noach zijn eveneens goed in beeld gebracht.

Het is erg verwonderlijk hoeveel dieren en andere zaken in deze boot allemaal de ramp hebben overleefd.

Wat deze kerk, de Cathedrale Santa Maria Nuova zo uniek maakt is de tijd waarin de kerk werd gebouwd; terwijl elders aan de Middellandse Zee christenen en moslims elkaar tijdens de Kruistochten te vuur en te zwaard bestreden, versmolten hier christelijke en islamitische architectuur- en kunsttradities tot een harmonieus geheel.

's Avonds zijn we nog even de oude stad ingelopen om de verlichting te bekijken. Helaas waren de terrassen leeg; en geen bezoekers meer. we hebben koffie gedronken in de camper.

Zaterdag 7 mei. Vertrokken van Monreale en na zo'n 15 km. komen we op een originele camperplaats in Palermo. Tegen 9 uur gaan we met de bus naar het centrum waar we allereerst een bezoek brengen aan de Cathedrale Maria Santissima Assunta

​Aan het eind van de 12e eeuw liet de Normandische aartsbisschop van Palermo op de plek van de grote moskee de kathedraal van Palermo oprichten.

We hebben nu al zoveel kerken en kathedralen of basilieken bezocht( wie kent het verschil) dat we toch steeds weer tegen elkaar zeggen; deze is toch anders en vaak is de ene kerk wat "duurder" dan de andere..

Op het moment dat wij de kerk bezoeken is er in een afgelegen deel een dienst aan de gang. We worden verzocht om stilte.

Na dit bezoek willen we naar het Convento dei Cappuccini. Na veel vragen komen we hier na een fikse wandeling.

In de catacomben liggen, zitten, staan en hangen sinds het eind van de 16e eeuw ongeveer 8000 gemummificeerde lijken van monniken en welgestelde burgers.

Heel bijzonder  is de 2-jarige dochter van generaal Lombardo. zelfs nu nog lijkt het alsof het meisje ligt te slapen. De foto die Ineke maakt, terwijl fotograferen verboden is, is niet erg geslaagd, omdat het lijkje onder een plexiglas ligt.

De stad Palermo, hoofdstad van het eiland Sicilië, is met bijna 700.000 inwoners de op 4 na grootste stad van Italië. hier klopt het hart van het eiland. niet zo verwonderlijk was dan ook een grote demonstratie van alle belangrijke steden. Demonstranten waren pensionado's. Na afloop kregen wij van een demonstrant de vlag en het petje.

Zondag 8 mei. Gereden naar Capo d'Olando ongeveer halverwege Palermo en Messina. Deze route is van grote natuurschoon; er zijn echter weinig camperplaatsen aan het strand. We vinden een plaats bij een speeltuin en kinderboerderij. 's Middags was het er gezellig druk door de plaatselijke bevolking..

​ ​

In de tuin zagen we een bananenplant in bloei; hetgeen ook voor hier niet zo vaak voorkomt.

De volgende morgen(maandag) al vroeg vertrokken naar Messina, waar we tegen 10 uur op de boot konden richting het vaste land van Italië. We hebben op Sicilië bijna 1300 km. gereden. Het is naar huis nu nog zo'n 2800 km.

We staan eerst in de rij voor een andere boot, maar worden verwezen naar de boot ernaast.

De overtocht gaat erg snel. We doen er 45 minuten over, volgens de chronometer van Ineke.

Een plaats gevonden in Bastioni di Malta om te overnachten; iets ten noorden van Lamezia Therme. Bij dit vliegveld kwamen maandag de wielrenners van de Giro om de ronde in Italië te vervolgen.We drinken een pilsje bij de bar vlak bij onze plaats en vragen of we er ook kunnen eten. We spreken af om 7 uur. Het weer is prachtig  Onze reis naar Siclië is er een geweest van bijzonder goed weer. We hebben echt genoten van dit deel van Italië.

,s Avonds heerlijk gegeten en de volgende dag zijn we gebleven en hebben wat schoonmaak-en wasacties uitgevoerd. Weer in hetzelfde restaurant gegeten; het was "het laatste avondmaal"; de volgende dag gingen we ieder ons eigen weg. Jaap en Anneke naar hun afspraak even ten noorden van Rome en wij wilden nog wel een paar dagen ergens blijven, alvorens de thuisreis te aanvaarden.

Het eten was prima en voor onze begrippen echt niet duur; per persoon incl. drankjes € 15,-

.  

De volgende morgen namen we van elkaar afscheid na een 9 weken met elkaar opgetrokken te hebben. (wie houden dat vol). Het was prettig samen zo'n reis te hebben gemaakt. Via een route met veel natuurschoon reden we langs de kust noordwaarts.

We zochten een plek aan het strand en vonden er één in Cirella.

Eerst konden we de plek niet vinden; via een andere toegangsweg lukte het wel.  ​

Hier hebben we problemen met de tv-ontvangst; we weten niet wat het probleem is. Enkele uren later is via een update het probleem opgelost. We hoeven dus geen Italiaanse zender te zoeken.

Het weer is erg drukkend en de zon laat het afweten; de voorspelling is niet zo gunstig. We wachten af.

Donderdag 12 mei. Het heeft vannacht veel geregend en ook nu is het regenachting en geen zon. We gaan als het droog is naar het dorpje; er is niets te doen; kunnen zelfs geen kop koffie drinken. We halen bij de bakker 2 pizzapunten.

's Middags klaart het weer op en we zitten nog even buiten. Tegen de avond is het weer helder en schijnt de zon volop.

De plaats waar we staan is wel erg mooi en we staan er alleen. Op de achtergrond is men bij de camping bezig met het gereedmaken voor het seizoen.

Vrijdagochtend 13 mei rijden we richting Napels. We willen in Paestum in ieder geval naar de Mozzarellaboerderij. We rijden langs de kust en de route is prachtig; we hebben steeds een geweldig uitzicht op de zee.

Tegen 12 uur komen we in Paestum aan; de plaats is bekend door de archeologische opgravingen. We zoeken langs de kust een camperplaats; dit gaat niet eenvoudig. De ene ligt niet mooi en de andere geeft ons geen veilig gevoel; het is te eenzaam en er komen teveel automobilisten even kijken. Hier willen we de nacht niet doorbrengen. De plaatsen langs de kust zijn ook beperkt; er zijn vele campings.

We besluiten naar de Mozzarellaboerderij te gaan en daar te overnachten. Er is hier een camperplaats.

We vinden een plekje in de olijvenboomgaard.

We zitten de hele middag in de zon.

We nemen een kijkje bij de waterbuffels; de producenten van de melk voor de Mozzarellakaas.

Het is een modderige bedoening; we mogen door het hek om een en ander te bekijken. 

Morgen zullen we in de winkel iets van deze kaas kopen. Deze kaas smaakt heerlijk op een broodje met tomaten, zout en peper. Mozzarella is een kaassoort op basis van melk van de waterbuffel. Deze kaas heeft een geheel eigen smaak en is porseleinwit. Deze mozzarella wordt als een delicatesse beschouwd. Het wordt in Italië vooral in Campani, Lazio en Puglia gemaakt. 

Voor vervolg zie deel 2