Winter 2020 Spanje.

Vrijdag 3 januari vertrekken we tegen half 12 en gedurende de hele rit regent het; soms erger en soms minder. De camperplaats in Milsbeek doen we niet aan; om rond half 3 al te stoppen is zonde van de tijd. We rijden door en toetsen de c.p. in Rekem in; vlakbij Maastricht. We waren hier reeds eerder. Een mooie plek aan het Albertkanaal. Als we aankomen staat er één camper en voor de nacht komen er nog 2 bij. We reden 330 km.

Zaterdag 4 januari. We hebben goed geslapen; de nacht was echter vrij koud; 3 graden boven 0. De kachel heeft weinig gedaan; de thermostaat stond op 3. Eigenlijk te laag. Rond 9 uur gaan we rijden. Het is droog en af en toe schijnt de zon. We overnachten op een parkeerplaats bij een "Aire".  De totale km-stand is nu 950.

Zondag 5 januari. Tegen kwart voor 9 rijden we weg. Alhoewel we op een parkeerplaats hebben overnacht hebben we goed geslapen; het was er vrij rustig. Het is heerlijk reisweer en de "Autoroute du Soleil" is op zich vanaf Lyon leuk om te rijden. De stad Lyon passeren we vrij snel. Onderweg tanken we vrij dure diesel. De prijs per liter is rond de € 1.60.  De reis verloopt voorspoedig en tegen 5 uur bereiken we de camperplaats Cantalops; 5 km. voorbij La Junguera; dus net in Spanje. 

Een leuke camperplaats met de noodzakelijke voorzieningen bijeen restaurant; helaas is deze dicht. We eten dan maar in de camper. De geschatte aantal km's is ongeveer 620. In totaal reden we nu pakweg 1550 km. ( exact weten we het niet; onze dagteller begon op een bepaald moment weer op nul)

's Middags zitten we in de zon. De temperatuur is in de zon en uit de wind tegen de 19 graden. Wat willen we nog meer. We doen enkele werkzaamheden; zoals de camper schoonmaken; die ziet er nu weer spic en span uit. Tegen half 4 gaan we naar binnen; de zon verdwijnt en dan wordt het ineens een stuk kouder. We klagen echt niet hoor. Maandag blijven we hier nog.

Dinsdag 7 januari. We vervolgen onze reis er rijden richting Figueras waar we de weg nemen richting Vic. Van horen zeggen moet daar een leuke camperplaats zijn. We rijden door een hele mooie omgeving via zeer goede wegen. In Vic komen we bij een camperplaats die erg verwaarloosd is; we rijden naar een andere in de stad. Deze ziet er beter uit; is echter ook aan onderhoud toe. Ook hier blijven we niet. (We rijden via de C25 richting Barcelona) en zoeken de camperplaats in Avinyo. Er staan geen camper. We zoeken een leuk plekje in de zon waar we ook t.v. kunnen ontvangen. Het is even zoeken maar het lukt.

Het uitzicht is prachtig en het is er erg rustig; zo alleen.

Woensdag 8 januari. Op deze camperplaats blijven we niet. Het is er ons niet warm genoeg. Vannacht vroor het zelfs 3 graden. Wat wil je ook op deze hoogte van ongeveer 400 meter met een lage barometerstand van 980 mb. We rijden richting de kust via de rondweg om Barcelona. Het weer is prima; geen wind en volop zon. In Hospitalet, iets ten zuiden van Cambrils, waar we vaker staan, is niets meer toegestaan. Op een grote parkeerplaats, vlak aan zee, zijn hoogtebarricades geplaatst. We doen boodschappen, hoe kan het anders, bij de Lidl en rijden naar Sant Jordi, een hele mooie parkeerplaats. we zoeken een plekje met zicht op zee.

Hier willen we pauze maken en de verkoudheid van Ineke overwinnen.

Het is nu donderdag en de weesvoorspellingen zijn prima. Er is weinig wind.

Castillo de Sant Jordi d'Alfama. (naast de plaats waar wij met de camper staan).

Johan Cruijff wist niet wie Sant Jordi was toen hij zijn zoon in 1974 als roepnaam de naam gaf van de Catalaanse beschermheilige Sant Jordi. Dictator Franco was tegen, het moest de Spaanse Jorge zijn. Niet de dictator kreeg echter zijn zin, maar de voetballer. Het markeerde het begin van de status van Cruijff als Catalaanse heilige. In 2006 werd Cruijff's aureool voltooid. Dat jaar ontving hij het Kruis van Sant Jordi, één van de belangrijkste onderscheidingen in Catalonië.  Nu is de overleden voetbalgod in Catalonië minstens zo geliefd als de heilige. Het wachten is op een nationale Cruijff-dag.

Vrijdag 10 januari. De weersvoorspelling is voor vandaag niet al te best. Weinig tot geen zon en af en toe wat regen. We slaan schoon water in en legen de vuilwatertank en de w.c. De komende tijd is mooi weer voorspeld en willen dan in de Ebro-delta gaan fietsen. El Poble Nou del Delta heeft een goede camperplaats, van waaruit je fietstochten kunt maken. 

Vandaag echter komt er niets van. We blijven in de camper en luieren wat. Goed om de verkoudheid volledig kwijt te raken. Later bleek dit niet zo te zijn. We reden slechts 50 km.

Ebro-delta. Dit gebied ligt nog net in Catalonië in de provincie Tarragona. De hele delta is beschermd natuurgebied en is in totaal 7.700 hectare groot. De grootste trekpleister zijn de flora en fauna. Er zijn 800 verschillende soorten flora, waaronder rietvelden, eucalyptussen en biesvelden. (denk aan rieten matten). De hele vegetatie heeft zich aan de zoute gronden moeten aanpassen. De fauna bestaat voornamelijk uit vogels. Vanuit alle delen van de wereld komen de vogelspotters hier naar toe. Vele vogelsoorten kun je hier bewonderen zoals flamingo's, koereigers en ijsvogels.

Zaterdag 11 januari. Beiden hebben we stevig de griep. Deze is nu langzaam op z'n retour. Activiteiten hebben we niet gedaan; helemaal geen zin in. We zitten de hele dag in de camper en kijken elkaar vaak aan; van bah!! Het weer is prachtig en lijkt voor de komende periode niet te veranderen.

Zondag 12 januari. We zijn beiden aardig opgeknapt; dus ook even de website weer bijwerken. We doen vandaag nog even rustig aan en zien morgen wel weer. Even wandelen in de zon heerlijk !!

Maandag 13 januari. We voelen ons weer voldoende hersteld om te gaan fietsen. Vanaf de camperplaats volgen we een uitgepijlde route door het natuurgebied. Op het kaartje zien we vlakbij de c.p. een laguna. Deze willen we rondfietsen en proberen in ieder geval flamengo's  te spotten.

Waar wij ons bevinden ligt in het midden onderaan. De Ebro heeft sinds de laatste 2000 jaar steeds meer land "veroverd" op de zee. Door deze vorm van aanslibben ontstaat land; dit noemen we een delta als een rivier dit doet. Het gele gedeelte op de kaart is land wat erin de loop van de tijd is bijgekomen.

We fietsen door mooi natuurgebied en Ineke is er als de kippen bij als er flamengo's  zijn te zien. 

In eerste instantie zijn ze te ver weg; later zien we ze dichterbij.

Opvallend is het voor een deel ontbreken van de roze kleur. Waarschijnlijk is het water op dit moment niet zout genoeg. De laguna die we rond fietsen (en die ook op het kaartje is te zien) is 15 km. lang. Tegen half 3 zijn we terug; het wordt iets bewolkter en dus ook wat kouder. Het was een leuk tochtje. Morgen zien we wel of er nog iets in de buurt is te zien.

Dinsdag 14 januari vertrekken we vanuit de Delta; vannacht was het redelijk koud. De temperatuur daalde tot zo'n 2 graden boven 0. We volgen de N340 naar het zuiden. Eigenlijk willen we helemaal niet zover rijden. Van horen zeggen is er in Vinaros een camperplaats; vlakbij de boulevard en het strand. Wat schetst onze verbazing; een hele grote plek waar campers worden gedoogd. Het is geen officiële camperplaats, toch staat die in de gidsen. We zoeken een plaatsje met zicht op zee. We zitten tegen de boulevard aan en lopen zo het centrum in.

We drinken een cappuccino op een terras; heerlijk in de zon. Verderop is een supermarkt: Mercadone. De temperatuur is al erg aangenaam; wind is er niet. 

Vinaros is een stadje, waar je vroeger doorheen reed; sinds er een rondweg is kom je er niet zo snel meer. De plaats ligt op ongeveer 200 km. tnv Valencia.Hier was het vroeger het centrum van de wijncultuur; totdat de venijnige druivenziekte de hele druiven- en wijncultuur vernietigde. Sindsdien is Vinaros het centrum van de Frutos del Mar.

Woensdag 15 januari blijven we in Vinaros; doen wat boodschappen bij de Mercadone (ja, ja geen Lidl) en 's middags fietsen we wat. Af en toe is het bewolkt, maar na enige tijd is de zon er weer volledig.

Donderdag 16 januari. We rijden eerst naar een camperplaats bij het vliegveldje van Castillon. Het is er vreselijk druk en ook de plek vinden we eigenlijk niets. Even kijken in het dorpje  Grau; iets verderop. Een gereglementeerde c.p.. Ook niets. We besluiten door te rijden naar Cullera; 40 km ten zuiden van Valencia. Hier vinden we een leuke plek; ook vorig jaar hebben we hier gestaan. Prima dus!!  Cullera ligt zo'n 40km. ten zuiden van Valencia.

Nog niets te melden. Ook geen slecht weer. Vooralsnog lijkt het er niet op.

Zondagmorgen 19 januari zeer slecht weer. Er valt veel regen. Tegen12 uur vertrekken we en hebben onderweg zeer veel regen. Plotseling na Oliva is de lucht schoon en geen regen meer. In Alicante aan het stand is geen drup gevallen. Het zand is mul.  We blijven hier aan het strand staan. We slapen goed en hebben niet in de gaten dat het erg tekeer gaat; het strand wordt overspoeld en tegen 6 uur zien we dat het water tot de camper staat.  We gaan weg en zetten de camper vlak bij de flats neer.  Er is veel wind. We staan laat op en gaan eerst douchen; daarna rijden we 8km verder naar een ons bekende plek. Ook hier is het slecht weer geweest; vele campers zijn vertrokken. We zoeken een voor ons idee mooie plaats. Edoch; we komen vast te zitten en komen er met geen mogelijkheid weer uit. We krijgen ondersteuning van andere Nederlanders en samen komen we tot het idee de camper op te krikken; er stenen onder het wiel te leggen en zo komen we weer los. We gaan op een andere plek staan waar meer stenen zijn en ook iets hoger. We wachten hier het betere weer af. Volgens de berichten is het vandaag en morgen nog slecht; alhoewel hier regelmatig de zon schijnt met af en toe een spatje regen.

Maandagavond is het rustig; we kijken t.v. en gaan tegen 11 uur naar bed ; Jinek kan ons niet meer boeien. We vallen in slaap; echter op het eind van de nacht zo tegen 4 uur  worden we wakker van een enorm onweer en regen. Dit "spektakel' duurt zo ongeveer 2 uur. We zijn getuige van een onweer zoals we nog nooit hebben meegemaakt. Blijft de camper heel?  Met name de hagel die we krijgen zet ons aan het denken. De dakluiken begeven het toch niet? We maken een spannende 2 uur mee. Plotseling houdt alles op en is het onheilspellend stil. Komt hier nog iets achteraan? Het blijft rustig en we vallen in slaap. Tegen half 8 worden we wakker en het regent; hoewel niet erg. Langzaamaan wordt het rustiger en houdt het op te regenen. Na 10 uur knapt het helemaal op. We zien zelfs de zon.

Het slechte weer lijkt voorbij. Op dit moment als ik de site bijwerk; het is even over enen, schijnt nog steeds de zon. De plaats droogt op. Het verkeer komt weer op gang. Wij zijn weer rustig en zien uit naar de komende zonnige periode. 

Zo snel kan het gaan; het is 14.00 uur. Het wordt alleen maar beter.

Vrijdag 24 januari. Onze kennissen Johan en Aria zijn gisteren gekomen en vandaag fietsen we naar Santa Pola en La Marina. In totaal ruim 40 km. Onderweg eten we in La Marina. Het weer knapt op. Het is nog wel wat bewolkt. De komende tijd wordt het beter. Deze tekst is ingevoerd met de smartphone. Als er dus enig verschil is.. Zo experimenteer je wat.

De weg is soms als gevolg van het slechte weer nog erg modderig.

Als we een poosje terug zijn zien we dat mijn voorband leeg staat.

Repareren is ons wel toevertrouwd.

De camperplaats wordt gebruikt voor het prepareren van paragliders.

Zaterdag 25 januari. We gaan naar de markt in Santa Pola; we drinken koffie en betalen hiervoor € 4,00. Dat is €1,00 per persoon. Waar krijg je het goedkoper. De markt valt enigszins tegen. Er zijn vele open plekken en de keuze wordt elk jaar beperkter. Alleen de groentekramen hebben het goed; hier is het druk. Op de terugweg begint het wat te regenen; het zet niet door. Het blijft de rest van de dag toch wat bewolkt.

Het echte mooie weer komt morgen volgens de voorspelling.

Zondag 26 januari. Als we opstaan zien we direct de zon; dat beloofd wat. Het blijft de hele dag mooi weer.

Maandag 27 januari. Johan en Aria zijn vertrokken; we zien elkaar zeker nog wel. Wij blijven en genieten van de zon. Heerlijk. Ook laden we de fietsaccu's op. De plaats waar we zijn heet officieel Playa Carabassi en ligt ongeveer 9 km. ten noorden van Santa Pola.

Dinsdag 28 januari. Eerst gaan we verzorgen; o.a. water "laden". Daarna doen we boodschappen en toetsen de coördinaten in van een camperplaats in Torrevieja. In het verleden hebben we hier ook eens gestaan. Toen hadden we 's nachts veel last van de wind. als we er nu aankomen staan er vele campers. Er is echter plek genoeg en we stallen de camper met zicht op zee. Weer een heel mooi plekje.

We zitten een poos in de zon; de wind brengt ons echter naar binnen. We laden onze apparatuur op; we hebben immers zon genoeg. Opvallend bij de foto's is dat de  één in de zon is genomen en de andere niet.

's Avonds zien we een mooie zonsondergang.

Woensdag 29 januari. We worden wakker met een stralende zon. Eerst gaan Johan en ik eens kijken bij een winkel in opvouwbare zonnepanelen. Er is niets in voorraad; alle gegevens worden opgenomen en hij stuurt een e-mail. Daaruit blijkt dat hij het niet goed heeft begrepen. Een foto van een opvouwbaar paneel kijkt hij aan voor een vast. Ik reageer terug en wacht af. 's Middags gaan we op de fiets naar de boulevard.

Donderdag 30 januari. We doen wat activiteiten bij de camper en zitten veel in de zon te lezen. We genieten veel van het uitzicht.

Vrijdag 31 januari. We gaan naar de markt in Torrevieja. Op weg daarna toe kom ik in aanraking met een plotseling geopend portier.

Ik krijg een beste klap en ben even beduusd. Even zitten. Diect kwam er ook politie bij. Ook de chauffeur van de auto en de bijrijder die het portier opende waren heel welwillend en behulpzaam. Het gebeurde vlakbij het politiebureau. Aanvankelijk dacht ik last te hebben van de ribben. De politie gaf een notitie van het gebeurde.

Voor eventueel latere problemen ; als het ziekenhuis nog moest worden bezocht.  Even een kopkoffie drinken en ik was in staat naar de camper te fietsen. Geen markt. Na een goede nachtrust was de pijn aanmerkelijk opgeknapt. Het waren niet de ribben, maar de borstspieren. Dat is na een paar dagen over.

Zaterdag 1 februari. Ik ben in staat om te fietsen. We gaan met Johan en Aria rond een zoutmeer. Een hele leuke tocht. Ik heb nergens last van.

We doen nog even een paar boodschappen en drinken een pilsje op de boulevard. Daarna zitten we bij de camper tot bijna 6 uur in de zon.

Alles is weer oké.

Zondag 2 februari. Eigenlijk willen we weer naar een "Chinese" winkel; vergelijkbaar met de Action bij ons. Blijkbaar verdienen ze genoeg, want ze zijn dicht. Andere jaren waren de winkels altijd open op zondag. We gaan terug en doen verder weinig; we zitten in de zon en 's middags kijken we naar een "magistrale "Mathieu van der Poel. Wereldkampioen veldrijden. 

Wat een klasse!!!

Maandag 3 februari vertrekken we uit Torrevieja en gaan naar Cartagena. Hier gaat Ineke naar de wasserette en ik vul water bij.

Daarna rijden we door naar Mazarron een 30-km verder.

Het weer is zomers; de temperatuur loopt op tot meer dan 25 graden. Het is onbewolkt. In Mazzaron gaan we staan op een plek waar huizen gepland waren en waar de infrastructuur al klaar is; je kunt er goed voor een paar dagen staan. We zitten tot 6 uur buiten; het is in de camper 30 graden.

In Spanje legt men eerst de wegen, trottoirs en verlichting aan; daarna bouwt men huizen. Als die huizen niet verkocht worden is er sprake van een enorme kapitaalsvernietiging.  Deze huizen staan jaren leeg. Dit zie je veel in Spanje. 

Dinsdag 4 februari. We fietsen naar Bolnuevo; een plaats waar eerder ook campers stonden en volgens de berichten mag je er nu niet meer staan. In deze plaats zijn figuren in de kalksteen rotsen gehouwen. Als we er komen valt het ons toch tegen; het is net of ze door weersinvloeden steeds veranderen.

Om er met de camper te staan gaat ook niet; je mag er alleen parkeren en niet overnachten. We gaan op de fiets richting Mazarron; gedeeltelijk door heuvelachtig terrein; het is 3 km. Hier besluiten we verder te gaan richting Calnegre; ook hier stonden we eerder op een camperplaats; halverwege gaan we terug; de weg is teveel op en neer en er is teveel verkeer wat langs ons heen raast. Het is geen prettige weg.

Terug bij de camper gaan we (Johan en ik) enige werkzaamheden aan de camper doen.

Na dat dit is gebeurd is het ook tijd voor een pilsje.

Woensdag 5 februari. Het is bewolkt en er valt wat regen; korte tijd later neemt de regen toe. We vertrekken naar San Juan de Los Terreros. Het weer is nog niet opgeknapt en we rijden dan ook verder. We toetsen een camperplaats in zo'n 170 km. naar het zuiden. Wellicht is het weer beter. Naarmate we rijden zien we dat het er niet beter op wordt. Pas na Almeria knapt het op en komt de zon erdoor. Aangekomen in Guardias Viegas schijnt de zon. We zien veel surfers; niet alleen planksurfers maar ook kitesurfers; het is een leuk gezicht.

Het weer is zo opgeknapt dat we lekker in de zon kunnen zitten.  We hebben niet voor niets zoveel kilometer gereden. Guardias Viejas ligt vlakbij Almerimar een toeristenplaats voornamelijk voor zeilboten.

Morgen zullen we deze plaats per fiets gaan bezoeken.

Donderdag 6 februari. We gaan op de fiets naar Almerimar. We fietsen langs de boulevard; de afstand is ongeveer 4 km.

Almerimar is een grote woonwijk van de stad El Egido, gelegen aan de Costa Almeria in Andalusië; met meer dan 3000 zonuren per jaar en een gemiddelde temperatuur van ruim 20 graden. Een prachtige havenstad met een 40 meter breed en 6 kilometer lang strand is het hier heerlijk toeven. We eten bij een restaurantje heerlijke tapas. Als we weer terug zijn bij de camper zitten we nog heerlijk in de zon.

Vrijdag 7 februari. Al vroeg, zo tegen 10 uur, vertrekken we naar Motril; ruim 70 km. zuidelijker. Johan en Aria en wij rijden onafhankelijk van elkaar. In Motril gaan we naar een camperplaats vlak bij de zee. Hier zullen we het weekend blijven en dan gaan Johan en Aria door naar Portugal. Wij zullen onze route anders bepalen en gaan niet naar Portugal. Als het weer hier goed blijft  hebben we het hier ook naar onze zin.

's Middags fietsen we naar Salobrena. Het weer wordt bewolkter en het is wat kil tijdens het fietsen. We rijden zo'n 20 kilometer en terug bij de camper werk ik de website bij. De temperatuur buiten is weer aangenaam.

De fietsen worden weer op het rek geplaatst. 

Zaterdag 8 februari. In Motril is het buitenverblijf van de oud-koning van België Boudewijn en zijn vrouw Fabiola. Boudewijn overleed in 1993 in deze villa op een leeftijd van 62 jaar.

Het buitenverblijf ,nu dat niet meer in handen is van het Belgisch koninkrijk, krijgt nu een milieurapportage voor de omvorming van deze villa  Astrida tot een luxe hotel. 

Tot op de dag van vandaag verkeert de villa en de omgeving in een slechte staat van onderhoud. 

Opvallend is dat de camperplaats waar wij nu staan tegen de muur van het complex ligt. Het is afgesloten en uiteraard niet te bezichtigen.

Zondag 9 februari. Johan en Aria vertrekken naar Portugal. Vanaf hier is dat 450 km. naar de grens. 

's Middags gaan we nog naar het strand; er zijn redelijk veel Spanjaarden. We zitten nog een poosje in de zon ; en dat in februari.

Als de zon ondergaat zijn we getuige van iets bijzonders. 

Normaal gesproken zie je niet aan een en dezelfde strand de zon  opkomen en 's avonds ondergaan. Hier is dat wel het geval. De kustlijn loopt van oost naar west en de zee is dermate breed dat je 'morgens de zon op ziet komen en 's avonds onder ziet gaan. Iets unieks.

Maandag 10 februari gaan we weer richting noorden; we willen wat langer op een leuke plek blijven staan. We kijken in Adra; volgens de NKC moet hier een camperplaats aan het strand zijn. Als we er komen vinden we de plek niet helemaal naar onze wens. We rijden door naar Guardias Viejas. In deze omgeving hebben we enkele dagen geleden ook gestaan.

Onderweg zien we zeer veel plastic cultuur; De groente en fruit worden hier in grote massa's geteeld. Het landschap wordt er sterk door ontsiert. In dit gedeelte van Spanje zien we dergelijke "plastic kassen" zeer veel. 

In Guardias Viejas zoeken we een plekje waar we 2 jaar eerder ook hebben gestaan.

Dit lijkt ons wel wat; min of meer een eigen plaats en toch de hele dag in de zon. We blijven hier voorlopig. 

Dinsdag 11 februari. We gaan op de fiets naar Almerimar; doen boodschappen bij de Mercadone en eten een tapas aan de haven. Het weer is prachtig; er is redelijk veel wind. 's middags bij de camper  krijgen we bezoek van een kudde schapen.

We genieten van de zon. Af en toe moeten we wel even "schuilen" voor de wind.

Woensdag 12 februari. We worden weer wakker met de zon in de camper. Vandaag fietsen we naar Balerma. Bij de boulevard maken we een foto van de verdedigingstoren. Veel te zien is er in dit stadje niet. De toeristen moeten nog komen; wel is de camping hier goed bezet.

Terug bij de camper genieten we weer van het mooie weer. Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat het weer zo goed is. Voor ons doet dit aan als zomer. De temperatuur schommelt steeds rond de 20 graden.

Donderdag doen we niets; we zitten voornamelijk te lezen en doen wat kleine klusjes. 's Avonds kijken we naar de wereldkampioenschappen afstanden schaatsen. 

Vrijdag 14 februari is het eerst mistig, maar vrij snel breekt de zon door. Het belooft weer een prachtige dag te worden. We doen boodschappen in Almerimar. Op de foto kun je zien dat het zomer is. We "lummelen" wat bij de camper. Veel is er dus niet te melden. We blijven dit weekend hier nog wel staan. Vandaag zaten we tot 6 uur buiten in de zon en in badpak; het was toen nog boven de 20 graden.

Zaterdag 15 februari. Het is weer een stralende dag. In de namiddag fietsen we naar Almerimar en drinken een pilsje en nemen er een tapas bij. Terug bij de camper zitten we tot 6 uur in de zon. Het mooie weer kan niet op en de voorspelling is geweldig.

Zondag 16 februari. Vandaag is het de hele dag bewolkt. We zien de zon niet. Dit is de eerste dag dat de zon zich niet laat zien.

Maandag 17 februari. We verlaten Guardias Viejas. We hebben hier een week gestaan.

We slaan water in en ruilen de gasfles.

We zoeken in de buurt van Vera een camperplaats. In de haven vinden we het allemaal te eng en rijden iets verder door. In Playa Almenzora op een hele grote plaats aan het strand vinden we een plek met uitzicht op zee. Geografisch zitten we ongeveer 20 km. ten zuiden van Aguilas.

Dinsdag 18 februari. Onze schoonzoon Harm is jarig en we feliciteren hem en het gezin. Ze zijn op wintersport en genieten van het skiën. Bij ons is het weer niet zo geweldig; het is mistig en we zien geen zon. Dat wordt binnen zitten vandaag of de zon moet er vanmiddag nog doorkomen. De voorspelling voor de komende dagen is dat het beter wordt.

Woensdag 19 februari. We fietsen naar Garrucha en drinken koffie op een terras. Bij Floor; dit restaurant wordt gerund door een Nederlandse. We praten even met haar en krijgen wat nieuws uit de omgeving. 

Vanuit de camper hebben we prachtig uitzicht op de zee.

Er staan op deze plek meer campers; er is plaats genoeg. Het weer is aanmerkelijk beter en de voorspelling is dat het nog warmer en zonniger wordt.

Donderdag 20 februari. Bij het opstaan blijkt dat de zon er reeds is en dat het deze dag  weer prachtig wordt; de "slechte" dagen zijn voorbij. We vullen water bij; op deze plek kunnen we chemisch lozen en water bijvullen; en dat alles gratis.

Ineke geniet volop van het weer. Vandaag blijven we bij de camper en morgen willen we naar het plaatsje Palomares; hier niet zover vandaan.

Veel gastarbeiders aan het werk. Hier zijn ze bezig in de ijsbergsla. Er blijft veel achter; zo niet de helft. Wat niet goed lijkt wordt niet geplukt. Hier wordt 3 keer per jaar geoogst. Niet in de zomer; dan is het te heet. Opvallend is dat het geoogste in Nederland ongeveer 70 cent per krop kost. Hoe krijgt men alle onkosten eruit? Waarschijnlijk door de massa.

Vrijdag 21 februari. Na een wat bewolkte dag wordt het weer prachtig fietsweer. We gaan naar Garucha naar de Lidl en eten op een terras een Kebab. Daarna genieten we weer volop van de zon en zitten tot 6 uur buiten.

Zaterdag 22 februari. Tegen 11 uur zitten we alweer in de zon; het begint eigenlijk een beetje eentonig te worden. We hebben dit jaar wel schitterend weer. Op een braakliggend terrein zien we "vliegeniers" bezig met ULV's. De manier van opstijgen is wel wat spectaculair; het gaat met veel schommelen gepaard. Moeilijk een goede foto te maken.

Tegen 5 uur drinken we een heerlijk koel pilsje op ons eigen terras. We kijken naar de Spaanse vissers en hopen dat ze iets vangen. Over het algemeen zien we dat zelden.

Zondag 23 februari. Eigenlijk is er niets te melden; alleen dat het weer zoals de laatste tijd weer geweldig is. Het kan niet op.

Maandag 24 februari. Langzaam maken we ons zover klaar dat we kunnen vertrekken. Tegen 10 uur rijden we. Onderweg zien we vele wielrenners met een begeleidende ploegleiderswagen. Rond 11 uur zijn we in San Juan de los Terreros. We rijden de ons bekende plek op; en zoeken een leuk plaatsje uit. Het is niet druk en er is ruimte genoeg.

We hebben weer een prachtig uitzicht op zee. Tijdens deze reis hebben we over het algemeen leuke plekken om te overnachten of om iets langer te blijven staan. Ook vinden we dat het ,wat betreft de campers, niet altijd druk is. 's Middags fietsen we nog even richting Aguilas en zien direct na San Juan ook een leuke plaats; er staan een aantal, maar er is ruimte genoeg. Op een terras aan de boulevard drinken we een pilsje en daarna op ons eigen terras een wijntje.

Dinsdag 25 februari. 's Morgens doen we eerst boodschappen in San Juan en drinken een koffie op het terras. 's Middags fietsen we naar het dorpje verderop El Pozo. Onderweg maakt Ineke een foto met op de achtergrond onze camper.

Deze foto is van ver genomen en sterk ingezoomd. 's Avonds kijken we naar weer een zonsondergang en zoals gewoonlijk maakt Ineke een foto.

Elke keer is het weer een ander gezicht; er is geen zonsondergang gelijk. Deze foto is genomen vanaf de plaats waar wij met de camper staan.

Woensdag 26 februari. Op de fiets naar Aguilas. Met de E-bike nemen we de hoogteverschillen makkelijk. In de stad eten we een tapas aan de boulevard en doen boodschappen bij, hoe kan het anders, de Lidl. 's Middags zitten we weer heerlijk in de zon. Het weer is hier, en we vervallen in herhaling, wel uitzonderlijk. Temperaturen van boven de 20 graden en onbewolkt.

Donderdag 27 februari. Weer vier ik mijn verjaardag in Spanje; helemaal niet erg hoor. We eten in San Juan op een buitenterras.

We hebben video-contact met de kinderen en horen dat het weer daar erg slecht is. Van ons kun je wel wat zon overnemen. De voorspelling hier is steeds goed voor de komende dagen. Om toch wat verkoeling te krijgen gaan we naar het strand. Tot half 7 zitten we buiten en daarna werk ik de website bij.

Vrijdag 28 februari. Als wij naar het stadje fietsen is het vrij druk. Het blijkt dat het in Andalusië een vrije dag is. Het is de dag van Andalusië. In Spanje weten we dat ze verschillende vrije dagen hebben die ons helemaal niets zeggen.

's Middags lunchen we op het strand; ook deze keer is het hier aangenamer dan bij de camper

Zaterdag en zondag. Eigenlijk is er niet veel te melden. We hebben het schaatsen volledig gevolgd. De weersvoorspelling geeft voor de komende dagen prima weer aan; alleen wordt er veel wind verwacht. In de nacht naar zondag zijn we in de vroege ochtend iets van plaats veranderd. We hadden veel last van de wind. Ook op de "nieuwe" plek was het niet anders. Tegen het ochtendgloren reden we naar een straat in de "luwte" in San Juan. Hier konden we zondag rustig naar het schaatsen kijken. De t.v.-schotel had hier geen problemen. De nacht naar maandag was er weer veel wind. Het vervelende zijn de windstoten; op één moment is het windstil en dan hoor je de wind aan komen rollen.

Maandag 2 maart. We vertrekken. Eerst gaan we diesel tanken en schoon water bijvullen.  daarna doen we boodschappen bij de Mercadone en de Aldi. We kijken naar een voor ons bekende  camperplaats in Cabo Cope; iets ten noorden van Aguilas. Helaas is deze plek verboden voor campers. Dit is eigenlijk niet zo'n groot probleem. Vanwege de wind kunnen we op dergelijke plaatsen niet rustig staan.

We rijden door naar Mazarron , waar we op de heenreis met Johan en Aria hebben gestaan. In deze stad kunnen we nog wel het een en ander doen. We zien wel; eerst moet de "vervelende "wind afzwakken.

Dinsdag 3 maart. We wandelen naar de stad. Waar we nu zijn heet eigenlijk Puerto de Mazarron.  Mazarron zelf ligt hier 6 km. vandaan.

Aan de boulevard zien we een gedenkteken van een vissersboot met visser. Heel toepasselijk gezien het verleden van deze plaats.

Ook drinken we hier een Café Americain; een normale kopkoffie. Tegen 1 uur eten we op het plein bij het Info-kantoor . Hier haal ik een leuke plattegrond en samen met de baliemedewerker zoeken we een aantal leuke attracties. Morgen zien we wel weer. De rest van de middag zitten we in de zon; het is vrijwel onbewolkt en er is geen wind. In de namiddag komt er enige sluimerbewolking. Het mooie "zomerweer" is echter terug.

Puerto de Mazarron. De regio rond deze haven was al in de oudheid zeer bekend. Reeds 700 voor Chr. kwamen hier de Phoeniciërs. Zij ontwikkelden hier een grote visindustrie. Aan de boulevard aan de Playa de Isla zijn er twee boten van de 7e eeuw voor Chr. gevonden. In het gebouw bij deze Playa bekijken we een boot uit deze tijd. Woensdag  4 maart  gaan we hier naar toe.

Je krijgt enig idee hoe men in de oudheid de zeeën bevoer. Je kunt je niet voorstellen dat men met dergelijke kleine bootjes over zee ging.

De Phoeniciërs , een zeer kundig "zeilvolkje" kwamen vanuit de oostkust van de Middellandse zee, voornamelijk uit Cyprus en Libanon. 

De rest van de dag brengen we door bij de camper en doen enig werk aan het fietshoes. Deze voorzien we van nieuw elastiek. Ook maken we de fietsen schoon; ze zitten erg onder het stof. We zitten buiten tot half 7. De zon gaat onder tegen 7 uur.

 Donderdag 5 maart. We gaan naar Carrabassi; iets ten noorden van Santa Pola. Eerst verzorging we bij het benzinestation Anibal; diesel getankt en schoon water ingeslagen. De c.p. in Carrabassi hebben we ook op de heenreis aangedaan. Hier hadden we immers het zeer slechte weer eind januari. 

Vrijdag 6 maart. Een bewolkte dag; het heeft zelfs een beetje geregend. De politie komt hier regelmatig langs. Is dit een voorbode?

Zaterdag 7 maart. We gaan op de fiets naar Santa Pola; naar de markt ( waar we kip kopen en meenemen). Als we terugkomen bij de camper zien we onder de ruitenwisser een papier en jawel; we worden verzocht door de Guardia Civil weg te gaan. Volgens hen staan we hier illegaal. Geen keuze. We gaan een 5 tal km's richting Alicante; naar een voor ons bekende plek; we stonden hier echter nog nooit. We zetten de camper met de neus richting zee met zicht op de boulevard.

We zien vele vliegtuigen van het vliegveld Alicante dalen en opstijgen. 

Maandag 9 maart. Na een drukke zondag besluiten we toch deze camperplaats te verlaten. We vinden dat de straat dichtbij te veel lawaai geeft . Daarbij komt dat het geluid van vliegtuigen ook een rol speelt; het is net of er een "bulderbaan" is; zo gaat het soms te keer. 

Onderweg gaan we in Benissa boodschappen doen en vullen op een officiële verzorgingsplaats schoon water bij.

We rijden door naar Cullera; hier stonden we eerder. Dat was het weekend waarin het slechte weer (in januari) begon. Op de plek zelf zien we dat er hier en daar campers hebben vastgezeten. We zoeken een plekje.

De luifel moet uit; dit is ons nog nooit eerder in de winter overkomen; de temperatuur is tussen de 20 en 25 graden.

Bovenstaand de burcht van Cullera. (morgen meer hierover).

Op de camperplaats  staan we naast een 3-tal campers uit Slovenië. We zagen ze eerder. Van deze campers komen er 2 uit Maribor en één uit Kranje. Vroeger waren we hier ( vanaf 1971 meerdere jaren) op de camping Sobec in Lesce.

Dinsdag 10 maart Ik maak een praatje met de Slovenen. De camper uit Kranje komt zelfs uit Radovlica; een plaatsje vlakbij de camping Sobec.

Ik hoor dat ze problemen hebben met de reis terug naar huis. In verband met de Corona-crisis mogen ze niet door Noord-Italië. De Italianen hebben vrijwel volledig de noordgrens afgesloten. We bespreken hoe ze dan terug moeten naar Slovenië. Het blijkt dat ze door Fankrijk naar het noorden moeten rijden en daarna afslaan naar Stuttgart in Zuid-Duitsland. Dan richting Salzburg en via Oostenrijk naar het zuiden (Villach of Klagenfurt).  Onze routekaart van Frankrijk krijgen ze; ze willen niet via de autobaan; maar via N-wegen.

Een gigantische omleiding om thuis te komen. Ditzelfde geldt trouwens ook voor Oostenrijkers die naar huis gaan. Voor Italianen geldt dat ze een officieel document moeten kunnen overleggen dat ze virusvrij zijn; anders mogen ook zij niet door hun eigen land. 

Woensdag en donderdag 11 en 12 maart. We genieten deze dagen van heel veel zon en maken een aantal wandelingen over de boulevard en drinken koffie op een terras.

Zoals beloofd wat informatie over Cullera.

Cullera ligt in de regio Valencia op zowat 53 km. ten zuiden van de stad Valencia. De stad heeft ongeveer 26.000 inwoners. Deze stad is vooral geliefd om haar mooie stranden. Met hun fijn zand en schoon helder water bieden ze een perfecte omgeving voor toeristen.

Cullera telt in totaal 11 stranden met een lengte van 15 km. Er zijn vele rustige baaitjes waar je veel duikers en snorkelaars ziet. In Cullera zijn vele appartementen ; er is veel te huur en te koop. Het meeste hiervan staat aan de rand van de zee.

Op de foto hierboven zien we een markant gebouw; de burcht van Cullera. Deze diende in vroeger tijden als verdediging; er staan nog enkele kanonnen. Van belang in deze burcht zijn de wandtekeningen, die bij de restauratie naar voren zijn gekomen en voor verder wetenschappelijk onderzoek dienen. Verder is van belang dat Cullera al in de prehistorie een belangrijke plaats was. Ook hier ( net als in Mazarron) zijn er overblijfselen uit de tijd van de Phoeniciërs; zoals een aantal verdedigingstorens.

Al met al een stad waar je wel een paar dagen kunt vertoeven. 

Vrijdag 13 maart. Eerst gaan we fietsen langs de boulevard en ik haal schoon water. Als we terug zijn bij de camper merken we dat er op de camperplaats een bepaalde onrust heerst. Tijdens het fietsen zagen we dat de kinderspeelplaatsen ( en dat zijn er veel in Spanje) waren afgeschermd met bloklint van de Police Local. Op de vraag aan mijn Franse buurman hoe de situatie op de Franse autobanen is, krijg ik als antwoord ,dat de situatie elk moment kan veranderen. Er is geen zinnig woord over te zeggen. Bij het water halen hoorde ik van een Zweedse camperaar dat hij moeilijk thuis kan komen. Denemarken heeft de grenzen gesloten.

Dit alles overwegende besloten we  direct te vertrekken. Binnen 10 minuten reden we; echter geen paniek. Vlakbij Hospitalet gaan we naar de camperplaats bij het monument van San Jordi. Hier waren we eerder dit jaar.

Morgen rijden we door tot in Frankrijk. Daar zien we wel weer.

Zaterdag 14 maart. We staan tegen 8 uur open willen eerst nog wat boodschappen doen. Dit gaat niat door. De Lidl is pas om 9 uur open en we willen geen half uur wachten; we rijden door.

We nemen direct de betaalde autobaan; deze gaat vrijwel rechtstreeks naar de Franse grens. even voorbij Barcelona willen we bij een benzinestation nog even een brood kopen. Helaas de winkel is "hermetisch" afgesloten. Benzine moet je afrekenen via een loket bij een bediende met een mondkapje.

Op de weg is het druk met camperverkeer; vele Zweden zien we teruggaan naar huis. Hopelijk krijgen ze niet te veel problemen bij de grens.

We komen op de camperplaats bij de Carrefour in Serignan. Eigenlijk is het een hele grote parkeerplaats waar ook vele campers de winter over staan. We lopen nog even deze grote supermarkt binnen en zien dat hier niet wordt gehamsterd. Het is er gezellig druk en er wordt rustig gewinkeld. Dit in grote tegenstelling tot de Mercadone gisteren in Cullera. Hier waren vele schappen leeg. Waarschijnlijk dat de waarschuwing in Catalonië om de noodtoestand uit te roepen m.i.v. maandag hier debet aan is.

Zondag 15 maart. We staan tegen 8 uur op. We halen brood bij de Carrefour. Erg opvallend is dat het direct enorm druk is; er wordt nu ineens wel gehamsterd. We zien sommige mensen met 2 karretjes naar binnen gaan. Via de media horen we dat ook Frankrijk nu op slot gaat.

We rijden via de A9 en A7 naar Lyon. Een camperplaats ten noorden van deze stad die we hadden ingetoetst komt te vroeg; het is 2 uur. We rijden door en gaan naar Burgneville waar we nog een plekje kunnen bemachtigen; het is er druk en vrijwel vol. We gaan staan en stellen direct de t.v. in. We kijken naar de persconferentie betreffende de Corona-crisis. Het is nog 190 km. tot de Frans-Luxemburgse grens.

Maandag 16 maart. Tegen 8 uur rijden we. Direct valt ons op dat er zeer weinig verkeer op de weg is. We rijden vrij rustig naar de grens met Luxemburg. Vlak bij de grens met België tanken we nog voor een goedkope prijs van €0,98 per liter. Door België zien we dat er maar weinig autoverkeer is; wel vele vrachtauto's. Door Luik gaat net als andere jaren vrij vlot. Direct na de grens met Nederland lunchen we en nemen contact op met Inge dat we vanavond thuis zijn. Het is vanaf hier nog 380 km. De navi geeft aan dat we tegen 5 uur thuis zullen zijn. Ook in Nederland rijden we via zeer rustige wegen met in acht neming van de nieuwe 100km snelheidslimiet naar Veendam. Hier komen we zoals de navi  voorspelde om 5 uur aan. We gaan naar Harm en Inge en Marijn en Anneloes waar we gaan eten en natuurlijk bijpraten.

Deze reis kreeg wel een heel raar en indrukwekkend slot. Eenmaal thuis zien we dat we een goede keuze hebben gemaakt om afgelopen vrijdag direct te vertrekken. Zowel in Spanje als in Frankrijk is de noodtoestand  van kracht met de noodzakelijke problemen tot gevolg door de Corona-crisis. Bij een korte stop op een parkeerplaats hoorde ik van een Deens paar dat ze de hele nacht hebben doorgereden, omdat ze na het horen van de noodtoestand direct Spanje hebben verlaten.

Toch zien we met veel plezier terug op de afgelopen periode. We hebben een groot deel van de winter onder zeer mooie weersomstandigheden doorgebracht. We hebben mooie camperplaatsen bezocht en af en toe leuke dingen gezien. Omdat het weer in Spanje zo goed was hebben we in een eerder stadium besloten niet naar Portugal te gaan. We hebben hiervan geen spijt. We zullen nu alles weer opruimen en gaan dan weer over tot de orde van de normale dag. Dit alles voor zover mogelijk als gevolg van de Corona-crisis.

     Veendam, 16 maart 2020.                                              Ede en Ineke.